Vikan - 01.06.1989, Blaðsíða 16

VIÐTAL
Sigfus tekur daginn snemma og syndir í Sundhöll Reykjavíkur ásamt góðum vinum
sínum. Hér sést hann í pottinum ásamt nokkrum þeirra.
spilaði. Lagið kom strax eins og ég hefði
aldrei gert neitt annað en spila það. Svona
gerist það stundum. Síðar um veturinn
þegar ég flaug suður með Birni heitnum
Pálssyni flugmanni skírði ég þetta lag Litlu
fluguna. Nafnið kom í háloftunum þar sem
ég sat í rellunni með Birni."
Allir rauluðu hana
daginn eftir
Fljótlega eftir komuna til Reykjavíkur
bað Pétur Pétursson Sigfus um að koma
sem gestur til sín í útvarpsþátt sem hann
var með á þessum tíma. Talið barst að því
hvort hann hefði samið eitthvað nýlega.
Sigfus kvað það vera og greip í píanóið.
„Ég spilaði Litlu fluguna. Svo einkenni-
lega vildi til að um leið og ég var búinn að
spila hana fór rafmagnið af Reykjavík. Það
kom síðan aftur á þegar nokkrar mínútur
voru eftir afþættinum. Pétur bað migþess
vegna að spila lagið aftur og láta það vera
lok þáttarins. En daginn eftir hélt ég að ég
væri orðinn vitlaus. Hvar sem ég fór
heyrði ég lagið raulað."
Vinsældir Flugunnar urðu það miklar að
margir telja að um einsdæmi sé að ræða á
meðal íslenskra dægurlaga. Hún sló strax í
gegn. Þjóðin greip hana. Og hefur ekki
sleppt henni. Að því leyti er Litla flugan
engin dægurfluga sem kemur en flýgur
fljótlega í burtu, sem heyrist aðeins endr-
um og sinnum aftur.
Fjölbreyttur ferill
Þrátt fýrir að Sigfus sé lífskúnstner af
guðs náð hefur hann ætíð unnið í fullu
starfi með listinni. Hann vann í Útvegs-
bankanum í yfir tíu ár, á bókasafninu í
Keflavík, hjá J. Þorlákssyni og Norðmann
og á skattstofunni í Reykjavík starfaði hann
í ellefu ár. Þaðan Iá leið hans í Langholts-
skólann þar sem hann kenndi teikningu í
um tíu ár. Fjölbreyttur ferill. Lífsdansinn
hefur þó snúist um músík og málverk.
íslandsmeistari í
knattspyrnu
Sem barn og unglingur kom hann ná-
lægt íþróttum. Samhliða því að læra á
píanó spilaði hann knattspymu með Val
og iðkaði fimleika um tíma með ÍR. Hann
varð íslandsmeistari í knattspyrnu með
þriðja flokki Vals. í öðrum flokki félagsins
lagði hann skóna á hilluna þegar gutla tók
alvarlega í músíkinni og málaralistinni.
„Ég gekk í Val 8 ára og hef síðan verið
mikill Valsmaður. Raunar hafði ég ekki
minni áhuga á fimleikum sem ég stundaði
um tíma með ÍR. En saga mín í ÍR var ffem-
ur stutt. Ég hafði æft af kappi undir ein-
menningskeppni í fimleikum og lagt mig
allan fram. Á æfingu daginn fyrir keppnina
kom ég illa niður í flikk-flakki og tognaði í
báðum úlnliðum. Ég man eftir að ég grenj-
aði mikið og ekki síður af vonbrigðum en
sársauka. Upp frá þessu flosnaði ég upp úr
fimleikum en lagði meiri áherslu á knatt-
spyrnuna."
16 VIKAN ll.TBL. 1989
Hvernig verdur maður
KR-ingsmaður?
Sigfús hefur setið í fulltrúaráði Vals í
mörg ár eftir að hann hætti sjálfur í boltan-
um, og situr þar reyndar ennþá. Skipti þá
ekki máli þótt fjölskyldan byggi um tíma
vestur í bæ, í Sörlaskjóli, höfuðvígi KR.
Litlu munaði samt að sonur Sigfúsar,
Gunnlaugur, yrði svarthvítur. „Ég var að
mála þegar Gunnlaugur kom og settist hjá
mér og spurði: Pabbi, hvemig verður mað-
ur KR-ingsmaður? Ég sagði honum að það
væri bara að fara og láta skrá sig. Hann yrði
samt að vera góður og kurteis því það
væru svo góðir menn í KR. Skömmu síðar
kom hann aftur til mín og settist á dívan-
inn. Ertu orðinn KR-ingsmaður? spurði ég.
Og svarið lét ekki á sér standa: Nei, ég fór
að hugsa. Mér finnst Valsbúningurinn
miklu fallegri."
Við eigum samleið er 50 ára
Þegar Sigfus tók við litlu gullflugunni á
úrsiitakvöldinu í keppninni um Landslagið
varð hann eins og aðrir landsmenn vitni
að því að lagið sem sigraði heitir Við eig-
um samleið og er eftirjóhann G. Jóhanns-
son. Sumir vita hins vegar ekki að fýrir ná-
kvæmlega 50 árum, þegar Sigfús var 18
ára, samdi hann lag, sem varð geysivinsælt,
og heitir einmitt líka Við eigum samleið.
Sigfús segist ekki vera óánægður yfir heiti
sigurlagsins í landslagskeppninni en telur
að hugmyndaflugið hefði mátt vera meira
þegar laginu var gefið nafn.
Við eigum samleið, eftir Sigfus Halldórs-
son, varð til í uppljómun andartaksins líkt
og Litla flugan. „Ég vann á þessum árum í
Útvegsbankanum sem sendisveinn. Oft
stalst ég út í Iðnó að degi til og æfði mig á
píanóið sem þar var á sviðinu eða í
salnum. Það var oft enginn í húsinu nema
ég. Stundum kom það fyrir að miðasöiu-
stúikan væri þar líka en hún átti það til að
setjast á aftasta bekk og hlusta á mig spila.
Það var undir svona kringumstæðum í
Iðnó sem Við eigum samleið varð til.“
30 stúlkur skírðar Dagný
Nokkur önnur þekkt Iög Sigfusar eru frá
þessum tíma. Þar ber hæst lögin Dagný og
Tondeieyo, bæði sívinsæl. Sagan segir að
svo vinsæl hafi Dagný orðið að um 30
stúlkur voru skírðar Dagný fljótlega eftir
að lagið kom á plötu.
„Þegar ég var á tónleikaferðalaginu í
Bandaríkjunum og Kanada sumarið 1980
með vini mínum Guðmundi Guðjónssyni
söngvara hafði okkur verið sagt firá stúlku
sem heitir Dagný og áreiðanlega yrði á
hljómleikum okkar í San Fransisco. Þess
vegna tókum við lagið Dagný. Stúlkan kom
til okkar á eftir og kvaðst hafa verið skírð
Dagný eftir laginu. Þetta fannst okkur auð-
vitað skemmtileg tilviljun.“
Tondeleyo varð til í hléi
Lag Sigfúsar, Tondeieyo, úr leikritinu
White Cargo sem sýnt var í Iðnó á sínum
tíma er enn eitt lag Sigfusar sem varð til af
sjálfu sér, eins og það biði eftir að verða
spilað. Mikil stemmning var á æfingu leik-
ritsins í Iðnó. „f hléinu kom Tómas Guð-
mundsson skáld með textann. Sest var við
píanóið og lagið varð til á svipstundu — í
pásunni."
Sigfús segir að hann haldi ekki upp á
neitt eitt laga sinna frekar en önnur. „Ég er
ósköp þakldátur fyrir hvað ég hef verið
farsæll."
Eftir að hafa lært á píanó hjá Önnu Pét-
urs og Katrínu Viðar sem krakki lá leið Sig-
fúsar í Tónlistarskólann í Reykjavík en þar
bætti hann við sig námi í útsetningum líka.
En málaralistin var farin að banka alvarlega
á dymar.
Lærði leiktjaldamálun
ILondon
„Það varð úr að ég leitaði fyrir mér í
leiktjaldamálun til að geta sameinað mús-