Vikan


Vikan - 23.07.1992, Qupperneq 19

Vikan - 23.07.1992, Qupperneq 19
Hvorugur okkar feöga haföi fjárhagslegt eftirlit meö rekstri Veraldar en samkvæmt þeim samningi sem við Svavar gerðum okkar á milli um Heimsklúbbinn sem sérstaka deild innan Veraldar átti allt innborgað fé vegna Heims- klúbbsins að fara inn á sérstakan reikning sem ekki mátti nota til annars en að standa straum af kostnaði klúbbsins. Síðan kom á daginn að við þetta var ekki staðið og þarna voru teknar út milljónir króna án vitundar minnar og ekki staðið í skilum með stórar ferðir. Þá kippti ég náttúrlega að mér hendinni og lagði inn fyrir þeirri ferð sem eftir var þá að fara í fyrra, á annan sérreikning sem enginn hafði aðgang að nema ég. Það gekk svo langt að ég varð að leggja þetta inn á al- menna sparisjóðsbók í mínu nafni. Og þrátt fyrir ótal tilraunir reyndist öðrum erfitt að 'ná peningunum út af þeim reikningi með einni undantekningu þó þar sem greidd var nærri milljón út af bókinni fyrir mistök bankans. Það mál er enn ófrágengið. Þannig gat ég bjargað ferðum Heimsklúbbsins í fyrra og gert allt upp,“ segir Ingólfur en hann stóð straum af þeim milljónum sjálfur sem teknar voru út af reikningi klúbbsins innan Verladar. Hann vill ekki ræða um hve margar milljónir hafi verið að ræða. Þetta segir hann aðspurður ekki hafa náð að sliga hann þó bitinn hafi vissulega verið stór. Þannig að Ingólfur Guðbrandsson er í góð- um málum í dag? „Já, já,“ svarar hann öllu hressari í bragði en hann hefur verið meðan rætt er um Guðna og Svavar og fyrirtæki þeirra. „Ég vil aðeins vera í góðum málum og engum vondum," svarar hann að bragði og í framhaldi af því koma til tals góðar hliðar og slæmar á því hversu stórtækar Flugleiðir eru hvað ferðaiðnað á íslandi varðar, að mati Ing- ólfs Guðbrandssonar. EINOKUN SLÆM Frömuðurinn segist lengst af hafa átt gott sam- starf við Flugleiðir en hann segir ennfremur alla einokun slæma. „Ég held að við séum öll best komin í heiðarlegri samkeppni. Margir ótt- ast um þetta nú þegar Flugleiðir hafa vissulega tögl og hagldir. Það er hins vegar augljóst aö Flugleiðir hafa lagað sig að markaðsaðstæð- um á íslandi og lækkað fargjöld sín verulega frá því sem var þó enn sé verulegt misræmi í þvi sem útlendingar greiða og íslendingar fyrir sambærilega þjónustu. Þetta tel ég að þurfi að leiðrétta. En þjónusta Flugleiða hefur stórbatn- að með nýjum flugflota og ég gét ekki annað en gefið fyrirtækinu góöa einkunn, bæði fyrir þjónustu og stundvísi." „Nú eru miklir breytingatímar framundan. Það sér enginn fyrir endann á þessu EES- dæmi en verði það að veruleika fylgja því margar breytingar, einnig á ferðasviðinu og nýjar leiðir opnast með nýrri samkeppni. Ég held að sumt af aðgerðum Flugleiða sé einmitt við það miðað, að fyrirtækið sé að búa sig und- ir samkeppni erlendis frá,“ segir Ingólfur en hann telur að samkeppnin komi til með að vera, að Flugleiðir nái ekki alfarið yfirhöndinni og hann vonasttil þess að það komi íslenskum ferðamönnum til góða. ENN MEIRI FÆKKUN Hvað mynstrið í ferðaskrifstofurekstri á íslandi varðar þessa dagana segir Ingólfur að varla sé mikilla breytinga að vænta. Helst telur hann að ef einhver umskipti séu í vændum þá verði þau á sviði innanlandsmarkaðar, að taka á móti er- lendum ferðamönnum. „Ég sé ekki að það sé grundvöllur fyrir fleiri ferðaskrifstofur en eru starfandi núna. Það er búið að sameina mörg fyrirtæki og sumum finnst Flugleiðir til að mynda hafa verið nokkuö stórtækar i fyrir- tækjasöfnun sem má þó ekki líta of neikvæð- um augum því starfsemi margra af þessum fyrirtækjum hefði væntanlega lagst niður annars. Það hefði haft mun verri afleiðingar fyrir markaðinn en það að Flugleiðir tækju þau yfir. En það eru nokkrar litlar ferðaskrifstofur eftir enn í landinu sem ég held að berjist í bökkum og ég held að það geti jafnvel orðið um meiri fækkun að ræða.“ Ingólfur Guðbrandsson segist aldrei munu tefla ferðum sínum í tvísýnu, hann myndi ein- faldlega leggja reksturinn niður áður en í óefni væri komið. Hann á þó ekki von á því, að minnsta kosti ekki eins og staðan er í dag, þar sem heimsreisur virðast vera það sem er og verði. Sefur hann þá ágætlega? er síðasta spurningin að þessu sinni. Ingólfur hlær við spurningunni, góðlátlega og rifjar upp ummæli eins af farþegum sínum eitt sinn þegar Ingólfur hafði eitthvað verið að tala um hve hann hefði sofið vel um nóttina. „Þá segir hann: Það er sagt að það beri vott um góða samvisku," seg- ir Ingólfur og hann bætir að endingu við: „Ég hef góða samvisku í ferðamálum." □ ÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁAÁÁÁÁAÁÁÁÁÁÁÁÁ ÆVINTVRI VERULEIKANS ▼TTTTTTTTfTTTfTTTTTTTTTTT EINÁ Eg verð að játa að ég hef aldrei flogið með kjöt- læri á milli landa, það er að segja ekki önnur en þau sem guð gaf mér, en ég var næstum því búin að taka að mér slíkan flutning um daginn en aðeins næstum því. Það er svo margt sem við gerum næstum því og er það í sjálfu sér allt í lagi því í raun kom- umst við ekki til þess að gera nema brot af því sem hægt er að gera og hittum ekki nema örlítið brot af þvi fólki sem við erum samferða á þessari jörð. Og stundum viljum við jafnvel ekki tala við þá sem vilja tala við okkur og er þaö svolítið sorglegt. Það var þegar ég ætlaði að fara með kjötlærin til Þýskalands. Ég breytti um stefnu og fór til Danmerkur í staðinn. Örlítið ráðvillt og hik- andi var ég að reyna að hringja til Þýskalands að segja frá því að ég kæmi ekki með kjötlærin og var þá stödd á FERÐ járnbrautarstöðinni f Kaup- mannahöfn. Kom þar að eldri maður og vildi bjóða mér í kaffi. Bara einn kaffibolla. Hann ætlaði að biða þangað til ég væri búin að hringja. Þegar ég sagðist ekki geta það varð hann leiður og sagð- ist vera einmana, langa til að tala við einhvern og þessi ein- hver var góðleg, íslensk hús- móðir, nýkomin til Danmerkur og langaði til alls meira en að hugga gamlan, dapran mann. Þjáning speglaðist í augum hans en ég gat ekki hjálpað honum, vildi það ekki. Næsta dag keypti ég hvítar hálfgegnsæjar blúndusíðbux- ur og ætlaði að vera fín eins og hinar stúlkurnar á götunum. Buxurnar voru dálítið síðar svo ég batt hnút í hliðarnar á buxnaskálmunum, fór í hvítan jakka og þegar ég leit í spegil var ég ánægð með útlitið. En það urðu nú fleiri. Þegar ég beið eftir strætisvagni um kvöldið sallaróleg eftir að vagninn kæmi, ók ungur bíl- stjóri hring eftir hring framhjá mér. Vinkaði síðan og bauð mér far í tvígang og ég vin- gjarnlega, íslenska húsmóðir- in hristi höfuðið brosandi, takið eftir brosandi. Þegar vagninn kom vinkaði ég svo bless og hélt að grínið væri búið en þar skjátlaðist mér. Hann ætlaði ekki að láta mig sleppa og hófst nú eltingaleikurinn. Einu sinni fannst mér hann horfinn og stökk þá út úr vagninum á Österportstöðinni, vinkona mín býr þar mjög nálægt, en viti menn. Bílstjórinn kom brunandi í þann mund er ég hljóp inn á járnbrautarstöðina en í staðinn fyrir að hlaupa inn í lest fór ég í símann. Trúði einhvern veginn ekki að hann kæmi inn á eftir mér en það gerði hann. Hann beið eftir að ég lyki samtalinu, kom þá og rétti mér höndina. Ég skamm- aði hann fyrir að gera þetta, sagðist vera útlendingur. Ég er líka útlendingur og langar að tala við þig. Finnst þú svo falleg. Ég skammaði hann svolítið meira, sagðist ekki vera reið en ég væri orðin mjög gömul. Mér finnst þú samt falleg og er alveg sama hvað þú ert gömul, sagði hann en mér varð ekki haggað. Vildi ekki fara neitt með honum. En ég hugsaði mikið til hans næstu daga, brosti að þessu eins og ég geri núna. Eitt get ég sagt ykkur að lokum. Þetta var fallegur, ungur maður með rólyndisleg, brún augu. En ég vinkaði og það var víst ábend- ing en ekki kveðja. Munið það stelpur mínar, þið sem eruð einar á ferð. ANGAN Rósirnar í garðinum voru aðeins til sýnis. Ekki gefnar ekki þá. ANNA S. BJÖRNSDÓTTIR SKRIFAR
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84

x

Vikan

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.