Vikan - 23.07.1992, Blaðsíða 58

JÓNA RÚNA KVARAN MIÐILL SVARAR BRÉFI FRÁ LESANDA
Elsku Jóna!
Við viljum byrja á að þakka þér allan fróðleik
sem við höfum fengið með því að lesa það
sem þú hefur skrifað og skrafað á liðnum
árum, bæði um jákvæð lífsviðhorf og dulræn
fyrirbæri. Við erum í miklum vanda. Þannig er
að við leigjum saman ibúð þrjár vinkonur og
erum allar í námi hér í Reykjavík. Við erum rétt
um tvítugt. í haust fluttum við í miðbæinn í
gamalt timburhús sem er um hálfrar aldar
gamalt eða jafnvel miklu eldra.
Það kom strax í Ijós hjá einni okkar viss
óhugur þegar hún eitt kvöidið þurfti að vera ein
í íbúðinni. Hún varð reyndar miður sín. Reynd-
ar virðist henni hafa liðið frekar illa hérna frá
upphafi. Við höfðum áður allar og fljótlega eftir
að við fluttum inn orðið varar við eitt og annað
furðulegt í húsinu. Meðal annars heyrt ýmis
hljóð sem við kunnum ekki að skýra, nema á
yfirskilvitlegan hátt kannski. Við erum ekki
taugaveiklaðar eða á annan hátt veiklaðar
höldum við. Allar lífsglaðar og í frekar góðu
jafnvægi. Síðustu vikurnar hafa verið mjög
óþægilegar og núna er okkur algjörlega lokið.
Það sem gerðist nokkrum vikum eftir að við
fluttum inn er ugphaf vandans. Eins og áður
sagði var það bara ein okkar sem var heima
þegar virkilega fór að keyra um þverbak hér í
íbúðinni. Hún vill að það komi fram að nokkr-
um mánuðum áður hafði hún lent í mjög mikl-
um tilfinningalegum vanda vegna höfnunar.
Henni hefur af þeim ástæðum liðið frekar illa
og er ósátt og reið vegna þessa. Hvað um það,
málið er að eitt og annað virtist hreyfast stað úr
stað í íbúðinni svo sem diskar, blómapottar og
föt af okkur. Svo gerðist það þegar hún var ein
heima umrætt kvöld og var í einhverju upp-
námi að ýmsir hlutir eins og dönsuðu fyrir aug-
unum á henni bókstaflega.
Það má segja að þegar við komum heim
fyrst eftir að hún lenti í þessu að við tvær, sem
ekki höfðum séð þetta gerast svona hrikalega
kröftuglega og mikið eins og hún, höfum átt
virkilega erfitt með að trúa henni. Svo skömmu
seinna vorum við allar að horfa á sjónvarpið
þegar stóll sem er frekar þungur hreyfðist
greinilega fram og aftur og í framhaldi af því
sáum við einar þrjár myndir hreyfast á veggj-
unum. Ljósið slokknaði jafnframt og kviknaði
sjálfkrafa aftur fljótlega. Við urðum svo hrædd-
ar að við görguöum hver upp í aðra. Við erum
mjög hræddar við þetta og teljum að þetta sé
af völdum drauga eða framliðinna.
Ein okkar er algjörlega trúlaus en tvær okkar
eru frekar trúaðar og ein svolítið dulræn. Það
var ekki þessi dulræna sem var heima þegar
hlutirnir hreyfðust svona hrikalega fyrir framan
augun á henni. Það var sú okkar sem er trú-
laus á dulræna hluti og bara trúlaus á allt sem
gerist heima. Hún verður samt mest vör við
þetta og er hræddust af okkur við lætin. Það er
hún líka sem hefur átt frekar erfitt tilfinninga-
lega en ekkert óeðlilega finnst henni. Samt er
eins og þessi læti og ókyrrð séu mest í gangi
þegar hún er heima eða nálægt annarri hvorri
okkar hinna.
Hvað heldur þú, elsku Jóna, að sé eiginlega
í gangi? Finnst þér að við ættum að flytja
héðan? Eru látnir færir um að valda svona
vandræðum? Getur verið að þetta fylgi ein-
hverri okkar? Getum við gert eitthvað til að
draga úr þessu? Við erum svo hræddar að við
sofum allar í sama herberginu. Við erum búnar
að kvarta yfirþessu við konuna sem leigir okk-
ur en hún bara ypptir öxlum og segist ekki trúa
á drauga. Hún heldur senniiega að við séum
að grinast eða séum svona taugaveiklaðar.
Þeir sem hafa búið hér áður kannast ekki við
að hafa orðið varir við svona lagað heldur.
Getur verið að það séu reimleikar hérna?
Við vitum að það er ekki nein ímyndun í gangi
hjá okkur því þeir sem koma í heimsókn hafa
líka séð þetta gerast. Engin okkar hefur séð þá
eða þann sem hefur valdið þessum óþægind-
um enda erum við ekki skyggnar. Ef hlutir
hreyfast ekki fyrir framan okkur bókstaflega
eru þeir farnir af þeim stað sem við skildum þá
eftir á. Við vitum að þú veist allt um dularfull
fyrirbæri og ert miðill og við óskum þess að þú
getir skýrt þetta út fyrir okkur með fyrirfram
þakklæti.
Þrjár dauðhræddar vinkonur
VALDA ÓKYRRÐ
í HÚSI
SVAR TIL ÞRIGGJA UNGRA VINKVENNA
58 VIKAN 15. TBL. 1992