Vikan - 23.07.1992, Síða 45

NÝJAR HLJÓMPLÖTUR
JÚPÍTERS:
TJA TJA
Júlímánuður 1992 markaði
ákveðin tímamót í íslenskri
tónlistarsögu. Þá kom út fyrsta
íslenska heimstónlistarplatan,
Tja Tja með stórsveitinni Júp-
íters. í laginu Vindlar Kastrós
berst maður til Kúbu, fær það
á tilfinninguna að maður sé
staddur í Havana, sötrandi
romm í sólinni. Vel á minnst,
Tja Tja er sólargeislinn í ár,
það er enginn vafi. Hún (plat-
an/tónlistin) er spriklandi af
fjöri svo fagmannlega gerðu
að enginn kemst með tærnar
þar sem Júpíters hefur hæl-
ana.
Á Tja Tja ægir öllu saman,
bræðingi, latneskri tónlist,
poppi, djassi, arabískri tónlist
og jafnvel graðhestarokki,
dæmi: orgelleikurinn í Hótel
Haferni, sem minnir á Deep
Purple svei mér þá! Júpíters
er æst og afslöppuð og allt þar
á milli, breiddin í sveitinni er
ótrúleg.
Satt að segja kveið ég fyrir
þessari plötu vegna þess að
Júpíters er svo mögnuð „live“
að ég hélt að henni tækist
aldrei að gera plötu sem næði
þessari stemmningu. En það
tókst! Tja Tja er skylduhlustun
fyrir alla sem unna góðum
(inn)blæstri, ryþma, andlegu
og líkamlegu fjöri. Áfram, Júp-
ítersl!
STJÖRNUGJÖF: ★★★★★
ÝMISR FLYTJENDUR:
SÓLARGEISLI
Þá er komið að hinum ár-
vissu sumarsafnplötum. Plata
Skífunnar heitir Sólargeisli og
inniheldur sextán lög með
ýmsum listamönnum sem
tengjast fyrirtækinu á einn eða
annan hátt; Egill, Bjöggi, Sólin,
Geiri Sæm, Sverrir Stormsker
og Rúnar Þór. Fleiri koma við
sögu en eina splunkunýja
nafnið er hljómsveitin Lipstick
Lovers og satt best að segja
skil ég ekki hvernig hún komst
á þessa safnplötu, því gæði
tónlistar sveitarinnar eru fyrir
neðan meðallag og mætti líkja
tónlistinni við tannlaust tígris-
dýr á eftirlaunum.
Þeir sem koma best út á
plötunni eru Silfurtónar, sem
eiga tvimælalaust besta lag
plötunnar, Töfrar, angurværan
ástarsöng, sem er byggður
upp á skemmtilegum laglínum
og kemur manni til að brosa.
Eiginlega er lagið eini al-
mennilegi sólargeisli plötunn-
ar. Alvarlegur galli við plötuna
er að upplýsingar um flytjend-
ur, upptökustað, upptöku-
menn og fleira er í lágmarki.
STJÖRNUGJÖF: ★★
ÝMSIR FLYTJENDUR:
BANDALÖG 5
Fimmta Bandalagaplatan
inniheldur lög með listamönn-
um sem Steinar h/f hefur á
sínum snærum; Nýjum dönsk-
um, Sálinni, Súellen, Mezzo-
forte, Galíleó og Jet Black Joe
(sjá viðtal annars staðar í
blaðinu), sveitin flytur tvö lög
og er hún sigurvegari plötunn-
ar, lagið Rain er toppurinn á
Bandalögum 5. Orgill kemur
ágætlega út með lagið Som-
mewebo, eins dúettinn Ekta,
með „nýbylgjugúrúinn" Gunn-
ar Hjálmarsson fremstan í
flokki, en poppað lagið heitir
Berklahælið '47. Richard Sco-
bie er hins vegar ekki sann-
færandi í ballöðunni Hate To
See You Cry, er klisjukenndur.
Eitt vakti sérstaka athygli
mína við Bandalög 5, sem
inniheldur átján lög, en það er
hljómsveitin Kúturinn, sem á
eitt lag á plötunni. Sú sveit
minnir ótrúlega mikið á Ný
dönsk. Tilviljun?
STJÖRNUGJÖF: ★★★
IRON MAIDEN:
FEAR OF THE DARK
Af fjölum Laugardalshallarinn-
ar bárust mörg lög þessarar
tíundu plötu Iron Maiden, nátt-
úrlega sungin af Bruce Dickin-
son sem í gamni hefur verið
nefndur „loftvarnarflautan"
(Air Raid Siren). Allt frá því að
Steve Harris bassaleikari
stofnaði bandið á tímum
pönksins í Bretlandi í kringum
1976 hefur leið Iron Maiden
verið nokkuð greið og hljóm-
sveitin átt miklu fylgi að fagna.
Myrkfælni, nýjasta afurð
þeirra félaga, ætti ekki að tæta
af þeim fylgið því á henni eru
prýðileg þungarokkslög, flest
eftir S. Harris eða alls sjö. í
þeim bregður stundum fyrir
listrænum tilburðum, svo sem
(laginu The Fugitive þar sem
smekklegt samspil en kröftugt
setur sterkan svip á byrjunina.
Á undan því er rólegt lag eftir
Bruce D. og nýja gítarleikar-
ann, Janic Gers. Minnir lagið
reyndar dulítið á Whitesnake
en er nokkurs konar klassísk
þungarokksballaða með
ágætu gítarsólói.
Þótt lög af þessari plötu
verði sennilega ekki eins vin-
og Dave Crusen (trommur).
Þessi athyglisverða sveit hefur
nú sent frá sér frumburðinn og
það ekki neitt slor. Beittir rokk-
frasarnir fljúga undan geislan-
um í lögum á borð Once,
Porch Even Flow og Why Go.
Á hljómplötu Iron Malden eru eftirmlnnileg myrkraverk.
sæl og lög á borð við Run to
The Hills og Number of the
Beast eru á FOTD eftirminni-
leg myrkraverk, svo sem titil-
lagið, Fear Is the Key, From
Here to Eternity og Be Quick
or Be Dead.
STJÖRNUGJÖF: ★★★★
PERAL JAM:
TEN
Allt gott í rokktónlist virðist
koma frá Bandaríkjunum
þessa dagana; Pixies, Red
Hot Chilipeppers, Nirvana og
Pearl Jam sem er frá Seattle.
Hljómsveitin er skipuð Eddie
Vedder (söngur og textar), Jeff
Ament (bassi), Stone Gossard
(gítar), Mike McReady (gitar)
Rólegri stemmning er til dæm-
is í lögunum Black og Oceans.
Tónlist Pearl Jam byggist á
traustum grunni. Greinilegt er
að þeir félagar hafa hlustað á
„réttu plöturnar" og koma
meistaraverk Led Zeppelin
upp í hugann. Við hefur síðan
bæst einhver neisti - kannski
það sé firring nútímans sem
gefur þessari plötu þá útgeisl-
un sem hún hefur? Söngvar-
inn, Eddie Vedder, skilar sínu
hlutverki mjög vel, er blæ-
brigðaríkur og það má heyra í
laginu Alive sem er undir
sterkum Zeppelin-áhrifum.
Aðrir eru mjög sannfærandi og
samleikur hljóðfæra er heil-
steyptur. Ten er hágæða
rokkplata.
STJÖRNUGJÖF: ★★★★
15. TBL. 1992 VIKAN 45
UMSJÓN: GUNNAR H. ÁRSÆLSSON