Vikan - 16.06.1993, Blaðsíða 41

Ný slökkvistöð og vorfagnaÖur:
BORGARSTJÓRI
KEYRÐI BABÚINN
OG RAGGI BJARNA
• •
SONG MEÐ
ELDBANDINU
Babú, babú, babú, borg-
arstjórinn kemur. Hann
hittir, hann hittir ekki,
hann hittir, hann hittir ekki,
hann hittir... Hann hittir. Og
nauðhemlar. Fjöldi manns í
stórhættu. En þó ekki. „Nú
rættist loksins draumurinn um
að fá að keyra brunabílinn,"
segir hann og tekur ofan
hjálminn. Þar með hefur fyrsti
slökkviliðsbíllinn, dælubíll eitt,
aðalbíllinn, verið keyrður inn í
nýju slökkvistöðina í Reykja-
vík.
Inni í stöðinni stendur marg-
mennið og bíður þess sem
verða vill þegar borgarstjórinn
kemur brunandi með blá blikk-
andi Ijósin inn í húsið. Þetta
gekk allt saman eins og i
sögu. Eftir að bæði Hrólfur
Jónsson slökkviliðsstjóri og
Markús Örn Antonsson borg-
arstjóri hafa flutt ræður syngur
kór slökkviliðsins nokkur lög.
Þar á meðal er eitt frumsamið
lag eftir kórstjórann, Kára Frið-
riksson.
BROSHÝRIR
BRUNAKALLAR
Nú er búið að vígja nýju stöð-
ina á Tunguhálsi og gestum
boðið upp á veitingar. Öllum
er frjálst að valsa um húsa-
kynnin sem eru mjög glæsi-
leg. Einungis fjórir menn verða
þarna á vakt til að byrja með
en í eldhúsinu eru þrjú borð.
„Einhverjir verða að vera sam-
an á borði," hvísla gárungarn-
ir. í framtíðinni verður stöðin
fullmönnuð með sama útkalls-
styrk og Öskjuhlíðarstöðin og
þá verður fjölmennara við
borðhaldið. Allur aðbúnaður
starfsmanna er hinn vandað-
asti og mjög hefur verið vand-
aö til innréttinga og tækjabún-
aöar. Og sem tímanna tákn
þá eru tveir búningsklefar,
annar fyrir karla, hinn fyrir
konur sem eru væntanlegar í
slökkviliðið samkvæmt því.
Meira að segja hafa menn
komið sér uþþ félagsaðstöðu
með bar, leðursófasetti og
fleira fíniríi i kjallaranum.
Slökkviliðsmenn ganga enda
broshýrir um salarkynnin.
Um kvöldið er vorfagnaður
Slökkviliðsins í Reykjavík. Þar
kennir ýmissa grasa og greini-
legt er að brunakallarnir eru
söngfuglar hinir mestu. Kórinn
kemur fram og Hjörtur syngur
ein- og tvísöng með Hrólfi
slökkviliðsstjóra. Þá kemur
Eldbandiö upp og tekur nokk-
ur lög auk þess sem D-vaktin
rappar um sjálfa sig og eigið
ágæti. Góður andi þar eins og
raunar virðist innan þessa
hóps í hvivetna.
SVEITTUR REYKKAFARI
í salinn er leiddur reykkafari.
Það er leynigestur kvöldsins.
Nokkrir gestir úr salnum eru
fengnir upp á svið til þess að
spyrja gestinn spjörunum úr, i
bókstaflegri merkingu. Þegar
þeir komast aö því hver þarna
er á ferðinni tínir hann af sér
spjarirnar. Löðursveittur
smokrar Raggi Bjarna sér úr
gallanum, súrefnisgrímunni og
hjálminum. Þarna inni i
reykköfunargallanum er nefni-
lega heitara en í helv..., já,
sem sagt mjög heitt. Upp á
svið með manninn, míkrófón
og vatnsglas og syngja,
gjörðu svo vel. Raggi Bjarna
tekur lagið með Eldbandinu
og hafi fjörið ekki verið nóg
meðal gesta þá ærði ó-
stöðuga þegar þessi nýi með-
limur Eldbandsins tók lagið.
Síðar um kvöldið stóð Eld-
bandið fyrir nokkurs konar
„læf-karókíi” sem nefnt var
Sogbarkinn og þann eðla
söngfuglstitil hlaut Björn
Hjálmarsson, læknir á neyðar-
bíl. Þess má að síðustu geta
til skýringar að sogbarki er
ekki líffæri í mannslíkamanum
heldur slanga sem slökkviliðs-
menn nota við ýmis tækifæri i
starfi. Og nú bíðum við bara
eftir þvi að fleiri frumleikans
menn stígi á stokk. Hvernig
væri til dæmis söngsveitin
Votir barkar?
4 Fjöl-
menni
varö vitni
aö því
þegar
Markús
Örn fékk
babú-
drauminn
uppfylltan
viö vígslu
nýrrar
slökkvi-
stöövar
viö Tungu-
háls.
◄ Búningur
leynigests-
ins var
ekki af
léttara tag-
inu.
4 Leyni-
gestur af-
hjálmaöur,
löörandi
líkt og eft-
ir þrjátíu
slagara f
funhita.
Hér var
Raggi hins
vegar ekki
byrjaöur
aö syngja.
4 Eldband-
iö ásamt
stórsöngv-
aranum
Ragga
Bjarna.
F.v.: Sverr-
ir Björns-
son, Hrólf-
ur Jóns-
son,
Raggi, Örv-
ar Aðal-
steinsson,
Sigurberg-
ur Kárason
og Magnús
Ingólfsson.
12.TBL. 1993 VIKAN 41
TEXTIOG UÓSM.: JÓHANN GUÐNIREYNISSON