Vikan - 20.07.1999, Blaðsíða 56

' Hér Jial'a MÍIey jilfnar
naft iokiim á lilóina-
Grœnt og vœnt
Björnsdóttir
þegar hún hefur komið sér
fyrir í garðinum okkar.
Skriðsóley er með jarðlæga
sprota. Hún skýtur því upp
kollinum úti um allt og er
svo sannarlega erfið viður-
eignar. Það dugar ekkert
annað en leita hana uppi,
fylgja sprotunum eftir hvert
sem þeir hafa skriðið og út-
rýma henni í eitt skipti fyrir
öll. Sé hún hins vegar land-
læg í garði nágrannans og
hann ekki sérlega duglegur
við að tína hana í burtu get-
um við átt í erfiðleikum með
að hefta innreið hennar í
eigin garð.
Brennisóley skríður ekki
eins og skriðsóleyjan en hún
sáir sér um allt. Hana verður
því að elta uppi með öðrum
hætti en skriðsóleyjuna.
Best er að koma í veg fyrir
að hún sái sér með því að
klippa af henni blómin áður
en fræin myndast en það
getur verið seinlegt þar sem
mikið er af sóleyjum. í
heimagarðinum er það þó
tæpast sérlega erfitt. Síðan
verður auðvitað að slíta upp
nýjar plöntur strax og þær
koma í ljós. Báðar þessar
sóleyjartegundir eru viljugar
Garðeigendur kepp-
ast við að fylla
garða sína af plönt-
um sem eru viljugar að
blómstra og bera litrík blóm
en um leið vinna þeir mark-
visst að því að losa sig við
þær plöntur sem viljugastar
eru allra hvað blómgun
snertir. Þar á ég við fífla og
sóleyjar. Þessar tvær tegund-
ir flokkast í daglegu tali
garðeigendans undir illgresi,
Ekki eru þó allir sammála
um að svo sé og sumir kalla
sóeyjarnar sólblóm okkar
íslendinga, en kannski eru
það einungis þeir sem ekki
þurfa að berjast við þær í
skrúðgarðinum.
Skriðsóley og brenni-
sóley meðal óvina
garðeigandans
Skriðsóley vex víða og að
því er segir í bókinni Is-
lenska flóran í litmyndum
eftir Ágúst H. Bjarnason þá
finnst hún í votlendi og við
laugar. Hana er þó ekki
hvað síst að finna í ræktaðri
jörð og þar með er hún
komin á sinn uppáhaldsstað
að blómstra og hvað er í
rauninni fallegra en að horfa
yfir sóleyjarbreiður, að
minnst kosti þar sem þær
eiga heima, úti í náttúrunni!
Eru börnin hætt að búa
til fíflafestar?
Fíflar eru ekki síður vand-
ræðagripir en sóleyjarnar og
sannkallað illgresi í grasflöt-
56 Vikan