Vikan


Vikan - 30.07.1999, Blaðsíða 8

Vikan - 30.07.1999, Blaðsíða 8
„Maðurinn minn var búinn að halda við aðra konu í eitt og hálft ár þegar ég komst að Á aðfaranótt skírdags í fyrra hringdi til mín dauðadrukkin kvenskepna og sagði að ég væri barn og bjáni að vera ekki búin að uppgötva framhjáhald manns- ins míns. Hún nafngreindi hjá- konuna hans. Mór brá óskaplega. Daginn eftir viðurkenndi Bragi að hafa haldið við hana í allan þennan tíma. Engu að síður bjuggum við bæði í húsinu fram til 1. október. Sá tími var gífurlega erfiður. Einu sinni hellti ég mér yfir hann, alveg brjáluð og rak hann út. Þetta var laugardagskvöld og ég var að steikja læri. Hann hringdi klukkan tíu mínútur yfir sjö og spurði: „Nína, má ég koma?“ Ég svaraði: „Já, þú verður að koma og skera Briiðarmyiulin af Nínu Björk «g Braga. Myndina tók Oddur Olafsson á lieiniili foreldra Braga á hriiðkaupsdaginn. Iærið.“ Hann kom auðvitað og skar lærið eins og hann hafði gert síðustu 32 árin. Bragi fékk íbúð á undan mér og flutti út. Það urðu engin vandamál hjá okkur við að skipta innbúinu. Bragi sagði alltaf: „Nína mín, vilt þú ekki fá þetta?“ Ég fékk að hafa allar þær myndir sem ég vildi nema eina. Bragi sagði: „Má ég hafa hana en við eigum hana þó saman.“ Þessi mynd er okkur báðum ákaflega hjartfólgin og henni tengjast Ijúfar minningar frá Kaupmannahöfn." Hræðist eigin Ijóð Nú hefur lítið heyrst frá Nínu Björk undanfarið. Er hún hætt að yrkja? „Ég gat ekki ort í meira en eitt ár. Ég hitti svo Matthías Johann- essen í Bankastrætinu fyrr í sum- ar, nánar tiltekið daginn fyrir sjó- mannadaginn. Mér sýndist þetta vera sjóari og strunsaði fram hjá honum. Þegar Matthías var kom- inn fram hjá mér, sneri hann sér við og sagði: „Nína, þú verður að fara að yrkja aftur." Ég sagði: „Mattthías, ég get ekkert ort meira, það er bara búið.“ Hann svaraði: „Það er ekki rétt hjá þér. Þú getur það. Ég veit það.“ Um kvöldið byrjaði ég að yrkja. Síðan hef ég ekki linnt látum. Núna ætla ég að klára þýðingu á útvarpssögu sem ég á svo að lesa en Gunnar Stefánsson hefur verið svo elskulegur að gefa mér langan frest. Ég er byrjuð á nýrri bók sem á að vera tvískipt. Annar helmingurinn er Ijóð og hinn kvenlýsingar. Elísabet Jökulsdóttir, eins og hún Ella Stína mfn vill láta kalla sig í dag, hefur mikið samband við mig. Hún kom um daginn og hlustaði á nokkur Ijóða minna og sagði svo: „Mikið er þjóðin hepþin að eiga skáld eins og þig.“ Mér þótti óskaplega vænt um þessi orð og þau hvöttu mig til að halda áfram. Ég er hrædd við sum þessara Ijóða. Þetta er í fyrsta skiþti á æv- inni sem ég er afbrýðisöm og líka í fyrsta skipti sem mér finnst ég næstum því hata þessa konu. Og það er hræðilega Ijótt og ægilega vond tilfinning. Þessi tiltekna kona tjáði sig í fjölmiðlum fyrir nokkrum árum því að maðurinn hennar gerði henni nákvæmlega sama og Bragi gerði mér. í viðtalinu sagði hún að þetta væri það versta sem hefði komið fyrir sig. Ég man að ég hafði alveg gíf- urlega mikla samúð með konunni og það hafði öll þjóðin. Mig lang- ar nú bara að segja að maður skyldi varast stóru orðin." Var langur aðdragandi að hús- næðismissinum hjá ykkur? „Ástæðan fyrir því að við misst- um húsið okkar á Sólvallagötu var sú að við keyptum húseign undir verslunina og ætluðum að innrétta íbúðir í því og leigja út. Á sama tíma hækkuðu vextir um helming. Við urðum líka fyrir mikl- um iðnaðarmannasvikum. Skuld- irnar hækkuðu bara stanslaust og á endanum réðum við ekki við af- borganirnar. Við sömdum við for- svarsmenn bankans og fengu að leigja húsið af þeim, það tíðkast víst víða. Við leigðum það til eins árs í senn. Ég vildi breyta því og fá að leigja það í nokkur ár en Bragi ætlaði alltaf að gera það seinna. Hann hefur ekki miklar áhyggjur af svona löguðu. Bragi skrökvaði oft að mér varðandi fjármálin okkar til að hlífa mér en auðvitað komst ég alltaf að því. Fyrrverandi tengdafaðir minn var okkur gífurlegur bakhjarl fjár- hagslega á meðan hann lifði. Pabbi hans Braga var greiðugasti maðurinn sem ég hef kynnst fyrir utan Lárumömmu. Bragi er líka ákaflega greiðugur." Segðu mér frá Lárumömmu. „Láramamma er svo greiðug að ef maður er hjá henni fyrir norðan og bendir á eitthvað og segir: „Mikið er þetta fallegt," þá segir hún: „Þú mátt eiga það.“ Þó að maður segi nei, þá er hlutur- inn í töskunni þegar maður kem- ur suður! Hún er kvæðabrunnur og hefur frábæra frásagnargáfu. Ég er alin upp hjá ömmusystur minni sem ég kalla mömmu. Hún reyndist mór vel. Láramamma er mín raunverulega móðir en varð að láta mig frá sér þegar ég var „Þetta er í fyrsta skipti á ævinni sem ég er afbrýðisöm og líka í fyrsta skipti sem mér finnst ég næstum því hata þessa konu. Og það er hræðilega Ijótt og ægilega vond tílfinn- ing.“ ung. Ég veit að henni fannst það sárt og erfitt. í dag er gott sam- band á milli okkar en í gegnum tíðina hefur gengið á ýmsu. Fósturpabbi minn, sem ég kall- aði pabba, dó í hörmulegu slysi þegar ég var sautján ára. Fimm mánuðum seinna dó Árni pabbi úr hjartaáfalli. Ég hafði alltaf mikið samband við mína blóðforeldra og ég á einn eldri albróður, svo á ég einn hálfbróður. Þeir búa báðir að Þór- eyjarnúpi þar sem Láramamma á heima. Ég hafði alltaf verið Ijós en við þessi áföll varð ég allt í einu kol- vitlaus. Fór að drekka og varð mjög erfið við móður mína. Hún átti það ekki skilið af mér. Sem barn var ég send vestur í Ögur til fósturforeldra minna en fóstri minn var ráðsmaður þar. Mér leið vel fyrir vestan og kunni því illa að flytja til Reykjavíkur. Ég kunni ekkert á hrekkjusvínin. Á sumrin fór ég norður til ömmu og stjúþafa og þá var Láramamma þar. Sá tími var stundum sár fyrir okkur báðar." Synirnir eru listrænir Nú ertu svo rfk að eiga þrjá syni. Hefur þú mikið samband við þá? „Já, ég er mjög stolt af því að eiga þrjá syni. Ég ætlaði alltaf að eignast stelpu og Rangar átti að heita Ragnheiður en það er nafn fósturmóður minnar. Svo fæddist barnið sem átti að verða lítil, sæt prinsessa en í staðinn kom hlunkur sem var átján og hálf mörk með hnefann á lofti. Ari Gísli starfar með pabba sínum í versluninni. Hann hefur gefið út fjórar Ijóðabækur. Mér finnast bækurnar hans góðar. Hann er giftur mjög góðri konu sem heitir Sigríður Hjaltested. Hún er leikskólakennari og leir- kerasmiður. Þau eiga Ragnheiði Björk, hún er yndislegt barn. Valgarður starfar við að hengja upp plaköt og yrkir líka. Hann er ákaflega fjölhæfur strákur, virki- lega listhagur. Hann hefur gefið út þrjár Ijóðabækur. Bækurnar hans eru líka góðar en þær eru mjög ólíkar bókunum hans Ara Gísla. Mérfinnst Ari Gísli vera lík- 8 Vikan
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.