Vikan - 17.08.1999, Blaðsíða 8

og margt hefur verið skrifað
um landið en lítið um
Namibíu.
Ég talaði við alla helstu
ráðamenn, því verkefnið
fjallaði um umburðarlyndi
ráðamanna gagnvart minni-
hlutahópum og lýðræðisþró-
forseta, ráðherrum og æðstu
stjórnendum um leið og ég
óskaði þess. Ég fékk líka að
dreifa spurningalistum á
þinginu. Þetta var rosalega
skemmtilegur og lærdóms-
ríkur tími. Mér var mjög vel
tekið af ráðamönnum, því
þeir vilja að unr-
heimurinn viti
hvað þeir eru að
gera. Afríka
kemur yfirleitt
ekki í fréttum
nema þegar þar
gerist eitthvað
neikvætt.
Afríka er meiri
háttar, ég held að
ég losni aldrei
við bakteríuna,
ég gæti svo vel
hugsað mér að
setjast þar að.
Fólkið er svo
gott og glaðlegt.
Eftir fjögurra
mánaða dvöl
lauk ég ritgerð-
inni og fór aftur
til Svíþjóðar. Ég
útskrifaðist svo
vorið 1998.“
Sama haust
varstu byrjuð að
vinna hjá Evr-
ópusambandinu.
Hvernig stóð á
því?
„Evrópusam-
bandið er með
svokölluð
Það er mikill plús að tala
frönsku og enska er algjört
skilyrði. Þeim mun fleiri
tungumál, því betra.
Það skiptir líka máli
hvaða reynslu og menntun
maður hefur þegar sótt er
um. Ég vissi alltaf af þessu
prógrammi en var þess full-
viss að þetta væri bara fyrir
ríkisborgara Evrópusam-
bandslanda.
Sænsk vinkona mín, sem
var lærlingur, benti mér á að
þarna væri fólk alls staðar
að úr Evrópu. Ég sótti því
um og komst inn.
Langflestir eru frá Evr-
ópusambandslöndunum.
Prógrammið er hugsað fyrir
ungt fólk sem hefur lokið
námi og stendur yfir í fimm
mánuði. Þetta á að vera hag-
nýtt starfsnám. Mánaðar-
launin eru í kringum 60 þús-
und íslenskar og ég held að
þau séu bara miðuð við
námslán. Það er ekki hægt
að fá starf hjá Evrópusam-
bandinu að starfsnámi
loknu. Maður skrifar undir
að maður þiggi ekki starf
hjá þeim næsta árið.
Maður er í vinnu í einni
tiltekinni deild og vinnur að
ákveðnu verkefni. Svo er
leiðbeinandi sem er yfirleitt
yfirmaðurinn. Okkur var
boðið í námsferðir í aðrar
Evrópustofnanir, t.d. Evr-
ópudómstólinn í Lúxem-
borg, Evrópuþingið í Stras-
bourg, ráðherraráðið og
Nató. Þetta er mjög sniðugt
prógramm að mínu mati. Sé
ég tekin sem dæmi þá er ég
búin að vera í stjórnmála-
fræði og lesa um þessar
stofnanir fram og til baka,
þá kynnist maður þeim á allt
annan hátt.
Ecosoc, stofnunin sem ég
vann hjá, var að reyna að fá
Evrópusambandið til að
beita sér gegn ofbeldi á
Ólöf fyrir framan „Manneken Pis“ stytt-
una frægu seni allir ferðamenn skoða þegar
þeir heimsækja Brussel. Á hátíðsdögum er
styttan færð í viðeigandi klæðnað.
un í landinu. Mér gekk alveg
ótrúlega vel að ná sambandi
við þá. Ég fékk fundi með
„trainee-
prógrömm“ eða
lærlinga-
prógrömm. Þeir
taka nokkur
hundruð lærlinga
á hverju misseri.
Lærlingarnir
þurfa að vera
búnir að ljúka há-
skólaprófi og flestir þeirra
koma úr stjórnmálafræði,
hagfræði eða lögfræði.
börnum og barnaklámi eða
„sextourism“. Ég starfaði
við þetta verkefni allan
námstímann.
Ég kynntist líka mörgum
öðrum Evrópusambands-
stofnunum í gegnum vinn-
una.“
Draumastarf og dokt-
orsnám
Nú eru sjálfsagt margir
sem vildu fá tækifæri til að
prófa slíkt hið sama. Hvar
sóttir þú um að komast í
prógrammið?
„Ég fékk umsóknareyðu-
blaðið mitt á atvinnumiðlun
í Svíþjóð og sendi beint til
Brussel. Ég veit ekki hvort
það er einhver á íslandi með
eyðublöð. Ég held að það sé
best að fá upplýsingar hjá:
Trainee's office, European
Commision, Rue de la Loi
200, B-1049 Bruxelles.
Símanúmerið er: 32-2-299 11
11.
Prógrömmin eru í gangi
tvisvar sinnum á ári. Annars
vegar frá 1. október -1.
mars og hins vegar frá 1.
mars - 31. júlí
Nú hlýtur þú að vera í
góðum málum í Brussel með
alla þína tungumálakunn-
áttu?
„Ég var viss um að ég
fengi ekki starfið vegna þess
að ég talaði ekki frönsku þá.
Mér finnst samstarfsmenn
mínir margir hverjir tala
mjög mörg tungumál í sam-
anburði við mig. Það er mik-
ið af þýðendum og túlkum
þarna sem tala kannski sjö
tungumál. Maður æfist vel í
því að skipta reglulega um
tungumál. Kannski er ég að
tala við einn á þýsku og sný
mér við og svara á ensku.
Þegar lærlingsprógramm-
inu hjá Evrópusambandinu
lauk sótti ég um annað slíkt
hjá EFTA. Það eru miklu
8 Vikan