Vikan - 17.08.1999, Blaðsíða 7

„Það var ekki til nein olía og erfitt að fá mat. I sparnaðarskyni
var lokað fyrir alit rafmagn í tólf tíma á dag. Það var allt í vol-
æði. Við bjuggum uppi á 12. hæð í fjölbýlishúsi þar sem lyftan
hafði verið biluð í tvö ár.
spurðir álits á hinu og þessu.
Ég var stundum stoppuð úti
á götu af fólki sem vildi
segja mér hvernig ástandið
væri virkilega á Kúbu,
hversu slæmt það væri og
þess háttar. Þeir voru margir
sem flúðu yfir til Florída,
jafnvel bara á dekkjaslöng-
um.“
Hvernig datt ykkur í hug
að fara í nám til Kúbu?
„Mig langaði að fara eina
önn til að læra spænsku og
Hermann var að læra Aust-
ur-Evrópu fræði. Hann hafði
verið í Rússlandi og langaði
til að læra meiri rússnesku.
Við vildum líka fara saman
og því varð Kúba fyrir val-
inu. Þar gátum við bæði lært
rússnesku og spænsku.
Hermann fékk
súperkennslu í rússnesku
því á Kúbu vill enginn læra
tungumálið lengur. Áður
fyrr var rússneska fyrsta
tungumálið sem fólk lærði.
Þegar við komum til Kúbu
var landið að opnast meira
og því enginn vilji til þess að
læra málið, fólkið vildi frek-
ar læra ensku. Ég held að
það hafi verið 10 kennarar í
rússneskudeildinni og Her-
mann eini nemandinn.“
Brynjúlfur, faðir Ólafar,
kemur færandi hendi með
kaffi og meðlæti. Dóttirin
býr greinilega á fimm
stjörnu hóteli þá sjaldan að
hún kemur til landsins.
Ólöf er sú manngerð sem
gerir það sem hana langar til
að gera hverju sinni. Eftir að
hafa verið skiptinemar á Is-
landi og Kúbu tóku þau
Hermann sér frí frá námi og
ákváðu að skoða Afríku,
nánar tiltekið Suður-Afríku
og Mósambík. Ferðalagið
tók nokkra mánuði. „í þeirri
ferð fékk ég algjöra Afríku-
bakteríu“ segir Ólöf.
Fundað með
forsetanum
Að Afríkuferðalaginu
loknu fóru þau Ólöf og Her-
mann aftur heim til Svíþjóð-
ar og settust á skólabekk. I
Svíþjóð eru miklir mögu-
leikar á alls kyns náms-
styrkjum fyrir þá sem vilja
taka hluta af námi sínu á
framandi slóðum.
Markmiðið með styrkjun-
um er að auka víðsýni fólks
og gefa því tækifæri sem
skilar sér síðan til baka þeg-
ar fólkið kemur inn á vinnu-
markaðinn.
Þegar Ólöf átti að fara að
skrifa lokaverkefnið sitt í
stjórnmálafræði var hugur-
inn kominn á flug og
Namibía varð fyrir valinu.
Hún sótti um styrk til að fá
að vinna lokaritgerðina í
Namibíu og sú beiðni var
samþykkt.
„Það hafa margir rannsak-
að stjórnmál í Suður-Afríku
Vikan 7