Vikan


Vikan - 05.10.1999, Blaðsíða 12

Vikan - 05.10.1999, Blaðsíða 12
Flosi Ólafsson leikari. „Mín skoðun er sú að kona sem talist getur gædd kvenlegum yndisþokka sé ekki úr hófi ófrinileg en helst andlitsfríð, barmfögur, mittismjó, læra og leggjalöng, kunni sér hóf í hvívetna og myndi sér ekki skoðanir á öðru en því sem hún hefur vit á. Hún sé semsagt þögul, auðsveip og ánægð með sinn hlut. í sænskri þjóðvisu er til uppskrift af því hvernig sú kona sem gædd er ótvíræðum kvenlegum ynd- isþokka: Ég ætla að fá mér kærustu sem allra allra fyrst En ekki verður gott að finna hana. Hún skal hafa kinnar einsog hrútaber á kvist Og hvarmaljósin björt sem demantana. Hún skal vera fallegust af öllum innanlands Iðin við að vinna og léttan stíga dans. Og hún skal kunna að haga sér hið besta. Þegar spurt er hvort ég muni eftir nokkurri konu sem búin sé þessum kostum er því til að svara að líklega eru slíkar konur ekki til lengur. Hitt er svo annað að enn á gamli orðskviðurinn fullan rétt á sér: Fögur kona er fengur í ranni En Ijót kona löstur á manni." Guðjón Bergmann blaoamaður og jógakennari „Ég held að lítil skeggrót sé helsta merki um kvenlega konu. í dag er mjög erfitt að gera greinarmun á kynj- unum. Konur ganga í fötum af karl- mönnum og karlmenn eru farnir að ganga í kjólum. Þeir eru farnir að mála sig, safna hári og láta setja á sig brjóst. Ég held að skeggrótin sé því eitt af því fáa sem aðskilji kynin. Sem dæmi um kven- lega konu get ég nefnt konuna mína. Ég veit það fyrir víst að hún stingur lítið! „Það er útgeislunin. Konur sem eru öruggar, bera virð- ingu fyrir sjálfri sér og um- hverfi sinu, brosa yfirleitt breitt og eru með glampa í augunum. Þær bera með sér ákveðna útgeislun. Einnig konur sem eru ófrískar. Mér finnst líka aðdáunarvert þegar konur hlúa að mýkt sinni og hafa ekki umvafið sig veiðimannaham karl- mannsins. Mér finnst ekki endilega samnefnari milli þess sem er kynæsandi um stundarsakir og þess sem er kvenlegt. Konur eiga að vera stoltar af því að vera konur. Þær hafa mikið til að bera sem við karlmenn höfum ekki og ef þær hlúa að þeim þáttum eru þær og verða áfram kvenlegar." Jón Ólafsson tónlistarmaður
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.