Vikan - 25.07.2000, Page 2

Asako ásamt eigin-
manni sínum, Jóni
Halldóri Finnssyni,
og dótturinni Mar-
ínu Herdísi.
Ballerinur eru i hugum margra
tignarlegar verur sem standa í
ákveðínní fjarlægð frá okkur
hinum. Það á svo sannarlega
við um ballettkennarann og
dansarann Asako lchihashí.
Asako býr á Akureyri, ásamt
eiginmanni sínum og dætrum
og hefur rekið vinsælan ballet-
skóla har undanfarín ár. Hún
er fíngerð og fáguð í hreyfing-
um og vel á sig komin eins og
dansara sæmir bótt hún sé
gengin tæpa níu mánuði með
yngri dóttur sína begar við-
talið er tekið. Stuttu síðar kom
lítla daman í heímínn.
Asako er japönsk, fædd og
uppalin í milljónaborginni
Tókýó og er bví komin langt
að heiman. íslendingar búa
ekki yfir sterkri ballethefð og
bví má bað teljast mikið afrek
fyrir unga konu að koma á fót
slíkum skóla í litlum bæ í
ókunnu landi.
„Ég byrjaði að læra ballett
þegar ég var lítil stelpa. Það
er rík hefð fyrir því í Japan
að senda börn í alls konar list-
nám og ég var engin undan-
tekning. Éldri systir mín fór
að læra á píanó og í ballett-
skóla og ég var látin bíða eft-
ir henni á meðan hún var í
balletttímum. Ég heillaðist af
dansinum og fékk því að fara
í ballettnám þegar ég var fj ög-
urra ára gömul. Ég fann fljótt
að dansinn átti vel við mig og
stundaði námið því af sam-
viskusemi í mörg ár auk þess
sem ég gekk auðvitað í hefð-
bundinn skóla og lærði á pí-
anó.“
Fjölmennið veitir aga
Það þarf mikinn aga strax
frá fyrsta degi til þess að ná
langt í heimi danslistarinnar
og sennilega myndu margir
íslenskir foreldrar ekki
treysta sér til að senda fjög-
urra ára gömul börn sín í agað
nám eins og ballett. Stundum
er líka sagt að íslensk börn
séu óöguð og jafnvel óþekk
en hvað finnst Asako um hina
íslensku æsku sem hún hefur
nú kennt danssporin í nokkur
ár?
„Mér finnst það gott hérna
á íslandi að hér fær einstak-
lingurinn meira að njóta sín
heldur en í Japan því hér búa
svo fáir og hver manneskja,
og þar með talin börnin,
skiptir svo miklu máli. Mér
finnst íslensk börn því vera
frekar opin og áræðin. Aginn
sem börn í Japan búa við og
ég bjó við í minni æsku stafar
held ég fyrst og fremst af
margmenninu. Við voru svo
mörg sama hvort sem það var
í balletttímum, í skólanum
eða bara hvar sem var að
ósjálfrátt lærðum við að
standa þolinmóð í röð og sýna
aga,“ segir Asako.
Dansinn gefur orku
Eftir menntaskóla stund-
aði Asako nám í ensku og
bókmenntafræði við háskóla
í Tókýó. Dansinn togaði samt
alltaf í hana og þegar hún var
tuttugu og eins árs hélt hún til
Bandaríkjanna til að læra
dans. í Japanhafði Asakoað-
allega lagt stund á klassískan
ballett en í Bandaríkjunum
gekk hún til liðs við The
Danton Contemporary
Dance Company þar sem
hún sýndi nútímadans.
Asako virkar frekar hæglát
kona sem ekki fer mikið fyr-
ir og því er rétt að spyrja
hvernig henni finnist að
standa á sviði fyrir framan
fjölda fólks?
„Mér finnst gaman að
koma fram og dansa því dans-
inn er mín leið til að tjá mig.
Dansinn gefur mér orku, er
spennandi og gefur mér í raun
aðra sýn á daglegt líf.“
Kannski væri Asako enn á
sviði með bandaríska dans-
flokknum ef ástin hefði ekki
komið inn í líf hennar og tog-
að hana til íslands. Hún
kynntist nefnilega ungum ís-
lenskum tónlistarmanni, Jóni
Halldóri Finnssyni, sem varð
til þess að japanska ballerín-
an hélt til landsins kalda. í
dag eru Asako og Jón Hall-
dór gift og eiga tvær dætur,
eina nýfædda og svo hina tví-
tyngdu, þriggja ára gömlu
Marínu Herdísi sem talar
japönsku við mömmu sína og
skiptir svo, eins og ekkert sé,
yfir í íslensku þegar hún
ávarpar pabba sinn.
Asako virðist vera jákvæð
manneskja að eðlisfari og
taka hlutunum með jafnaðar-
geði því hún gerir ekki mikið
úr flutningunum til Islands og
segist ekki vera haldin heim-
þrá þrátt fyrir að hún sakni
stundunr japanskrar matar-
gerðarlistar.
Þess í stað er Asako fljót að
finna kostina við að búa á Is-
landi og getur jafnvel fundið
ýmislegt sem Islendingar og
Japanir eiga sameiginlegt,
annað en að vera fiskimenn
sem búa á eldfjallaeyjum og
fara úr skónum í forstofunni.
„Mér finnst Islendingar og
Japanir meðal annars eiga
það sameiginlegt að vera
hjartahlýir og vilja manni vel.
Auk þess skiptir fjölskyldan
báðar þjóðir miklu máli, mun
meira máli heldur en í mörg-
um öðrum löndum,“ segir
Asako að lokum.
Það er því ljóst að fíngerða
ballerínan úr austri og land-
ar hennar eiga ýmislegt sam-
eiginlegt með okkur sem
byggjum landið kalda.
E
Vikan
texti og myndir: Gunnhildur Lily M a g n ú s d ó 11 i r.