Vikan - 31.10.2000, Blaðsíða 48

Hér klippa Harpa og Lara
systurnar Maríu og Mörtu
Caruso sem láta fara al-
deilis vel um sig í þessum
frumiegu „stólum“. Veggir
barnahornsins eru skreytt-
ir teiknimyndafígúrum sem
gefa tilefni til umræðna og
geta haldið athygli smá-
fólksins frá hinum „hættu-
legu“ skærum.
Mótorhjól og marglitur
bfll auðvelda kligpinguna
Grátur og gnístran tanna
hefur oft fylgt því þegar fara
þarf með smáfólkið í klipp-
ingu. Börnin eru óróleg,
hrædd við skæri hár-
greiðslufólksins og hafa
ekki þolinmæði til þess að
sitja kyrr á stólnum á með-
an verið er að klippa þau.
En viti menn það eru til
„stólar“ sem börn hreinlega
sækja í og sum eru meira
að segja farin að biðja um
að fara í klippingu til að fá
að setjast í þessa stóla.
Stólarnir sem börnin
sækja svo mjög í eru
engir venjulegir stólar
heldur mótorhjól og
marglitur bíll en það eru tvær
ungar hárgreiðslukonur, Harpa
Barkardóttir og Lára Jóhannes-
dóttir fundu þessa leið til að
gera ungum viðskiptavinum sín-
um lífið bærilegt meðan þeireru
klipptir. Harpa og Lára reka hár-
greiðslustofuna Englahár í
Langarima 21 í Grafarvoginum
og óhætt er að segja að þær hafi
sérhæft sig í að sinna unga fólk-
inu þótt vissulega komi ekki síð-
ur til þeirra aðrir og eldri við-
skiptavinir.
-Hvaöan kom hugmyndin að
þessum frumlegu barnastólum
og barnahorninu hjá Englahári?
„Ég vann eitt sumar á hár-
greiðslustofu í Noregi," segir
Lára, „og þarvarsérstakt barna-
horn. ( Noregi er mikið um
barnastofur sem klippa ein-
göngu krakka en svo eru þar líka
stofur sem vilja alls ekki fá til
sín börn í klippingu. Hugmynd-
in að barnahorninu okkar er
komin frá þessari stofu en í okk-
ar horni er þó miklu meira fyr-
ir börnin að dunda sér við held-
ur en var þar. Hornið er heldur
ekki aðeins ætlað til þess að
klippa börnin í, það er ekki síð-
ur fyrir þau að leika sér í á með-
an foreldrarnireru sjálfir í klipp-
ingu. Hér geta þau horft á sjón-
varp, leikið sér að kubbum og
alls konar dóti."
Mótorhjól 09 bíll í stað
stóls
Harpa segir að þær hafi verið
lengi að leita að réttu barna-
stólunum en að lokum fengið þá
frá Hollandi. Mótorhjóliðerætl-
að börnum allt upp í sex til sjö
ára aldur en bíllinn er fyrir yngri
börn. „Börnunum finnst þetta
algjört æði ogsitja hin rólegustu
á meðan veriðer að klippa þau.“
Hárgreiðslunemar hljóta enga
sérstaka þjálfun eða upp-
fræðslu á námstímanum í að
sinna börnum. „Þaðerhinsveg-
ar heilmikil áskorun og getur
verið óskaplega erfitt að klippa
krakka," segir Harpa, og Lára
bætir við að þar sem Englahár
sé í Grafarvogi, í miðju fjöl-
skylduhverfi, sé nauðsynlegtað
vera undir það búin aðfólk komi
með börn í klippingu eða taki
þau með sér þegar það ætlar
sjálft að láta klippa sig. „For-
eldrar hafa haft orð á því hvað
sé notalegt að geta slakað hér
á og þurfa ekki að hafa áhyggj-
ur af börnunum."
-Hvers vegna haldið þið að
börnum sé svona illa við að láta
klippa sig?
„Reyndar eru ekki öll börn
hrædd en þótt undarlegt megi
virðast eru strákar miklu verri
hvað það snertir en stelpur.
Kannski er það vegna þess að
allt frá því þau eru pínulítil er
verið að brýna fyrir þeim að
skæri séu hættuleg. Oft eru þau
líka erfið vegna þessað þeim er
ekki gefinn nógur tími. Við för-
um eiginlega inn [ heim barn-
anna þegar við erum að sinna
þeim. Þegar illa gengur tökum
við virkan þátt í leiknum með
því að láta sem áhöldin breyt-
ist í jeppa og alls konar bíla
sem þau fá jafnvel að sprauta
á og bóna. Maður verður aftur
eins og 5 ára á meðan á þessu
stendur," segir Lára.
Harpa segir að í lokin fái all-
ir smáverðlaun. ( upphafi voru
verðlaunin sleikipinnar en for-
eldrar voru ekki hrifnir af sæt-
indunum svo nú eru verðlaun-
in smáhlutir úr plasti sem sum-
ir krakkar eru meira að segja
farnir að safna.
„Börn eru mikilvægir við-
skiptavinir í okkar augum og við
njótum þess að finna að þeim
líður vel þegar þau koma til
okkar," segja þær stöllur að lok-
um.
48
Vikan