Vikan - 14.11.2000, Blaðsíða 23

h v e r f
areinn úr hópnum ákvaðaðfara
í gönguferð til að rétta úr bak-
inu eftir að hafa bograð
daglangt í garðinum. Hann gekk
fram hjá kirsuberjatré en sá
ekkertóvenjulegtfyrren íbaka-
leiðinni að hann rak augun í
hauskúpu sem lá á jörðinni við
rætur trésins.
Hann tók hauskúpuna með
sér heim og hringdi til lögregl-
unnar til að láta vita af fundi
sínum. Um þetta leyti var Janna
ekki eina unga stúlkan sem
hafði horfið á þessu svæði því
ekki færri en níu ungar og fal-
legar stúlkur höfðu horfið á
tveggja ára tímabili. Sex höfðu
fundist myrtar en þriggja var
enn saknað. Hver hafði leikið
ungu stúlkurnar svo grátt var
ekki vitað en vitað var að hvarf
Jönnu var ekki líkt hvarfi hinna.
Fljótlega var hægt að sanna að
hauskúpan sem fannst væri
höfuðkúpa Jönnu Hanson. Nú
reið á að finna fleiri líkamsleif-
ar til að hægt væri að finna vís-
bendingar um hvað hefði kom-
ið fyrir ungu stúlkuna.
Landslagið alueg eins og
miðillinn lýsti Dví
Lögreglumönnunum í
Snohomish héraði sem ætlað
var að rannsaka málið fannst
þeirsitja uppi með óleysanlega
gátu. Það var enn möguleiki á
að Janna hefði strokið að heim-
an og ætlað að setjast að í
hippakommúnunni, eins gat
það verið að henni hefði verið
rænt frá húsvagninum og hún
gat hafa dáið eðlilegum dauð-
daga þótt það væri ótrúlegt.
Doug Fraser rannsóknarlög-
reglumaðurstjórnaði rannsókn-
inni og þótt hann vissi það ekki
voru lögreglumennirnir undir
hans stjórn að leita að vísbend-
ingum á landsvæði sem líktist
mjög þeirri mynd sem sjáand-
inn hafði dregið upp nokkrum
mánuðum fyrr. Fljótlega fund-
ust eyrnalokkar, úr og fleiri lík-
amsleifar og af þeim sönnunum
var hægt að ráða að Janna Han-
son hafði verið myrt. Ekkert
fannst þó sem benti á hver
morðingi hennar gæti verið.
Fraser skipaði samstarfs-
mönnum sínum að fara aftur
yfirgamlar skýrslur, sem tengd-
ust hvarfi Jönnu, í leit að vís-
bendingum. Rannsóknarlög-
reglumennirnir komust fljótt að
því að tveir garðyrkjumenn
höfðu verið að vinna á lóð Nile
Country klúbbsins daginn sem
Janna hvarf. Annar þeirra var
hinn hálfsjötugi Sven Torgerson
sem hafði farið á eftirlaun
skömmu eftir áramótin 1975.
Hinn, Kenneth Burke, hafði
gengið um lóðina og tínt sam-
an rusl sem hafði fokið inn á
golfvöllinn þegar stormur gekk
yfir kvöldið áður. f upprunalegu
skýrslunni kvaðst hann ekki
hafa séð Jönnu Hanson og ekki
orðið var við neinar mannaferð-
ir. Hann kvaðst hafa farið að
húsvagninum seinna um morg-
uninn til að setja nýtt þrep í
tröppurnar sem lágu upp að dyr-
um vagnsins en hann kvaðst
ekki hafa orðið var við manna-
ferðir. Hann var með lykla að
húsvagninum en þegar lögregl-
an bað um þá seinna fundust
þeir ekki.
Framdi sjálfsmorð áður
en hann var ákærður
Lögreglan skoðaði nú náið og
betur en fyrr framburð mann-
anna tveggja um ferðir sínar
daginn sem Janna hvarf. Þeir
fóru einnigogyfirheyrðu Kenn-
eth Burke að nýju og fundu að
hann varð órólegri eftir því sem
á viðtalið leið. Lögreglumenn-
irnir þrýstu ekki fast á hann um
svör þótt þeir yrðu varir við
missagnir í framburði hans en
ákváðu að skoða betur það orð-
spor sem af honum fór.
Þeir komust að því að Kenn-
eth hafði skotið liðþjálfa sinn I
hernum fimm skotum með
skammbyssu og verið dæmdur
í fangelsi fyrir vikið. Eins bar
ungur maður, sem oft hékk í ná-
grenni klúbbsins, það að um-
mæli Kennethsum konurværu
oft vafasöm og hálf ógeðfelld.
Kenneth var því boðið að taka
lygamælispróf en þegar að því
kom var hann svo stressaður að
ekki var að marka niðurstöður
prófsins. Torgerson var fluttur til
annars landshluta til að njóta
ellinnar en lögreglumennirnir
höfðu uppi á honum og þá ját-
aði hann að hafa látið vera að
segja lögreglumönnunum sem
rannsökuðu hvarfið að Kenn-
eth hefði komið inn í vinnuskúr
þeirra félaga um hálfellefu hinn
26. desember og boðið félaga
sínum að fara í hádegismat.
Hann hefði tekið skellinöðru
sem þarna var og farið burtu á
henni og Sven, sem greip tæki-
færið til að njóta jólanna örlít-
ið lengur fegins hendi, hafði
u r
Doreen Hanson með mynd
af dóttur sinni.
Inngangur að Nile Country
klýbbnum þar sem hús-
vagninn stóð.
tekið eftir að hann var mjög
stressaður. Það var ekki fyrr en
eftir klukkan eitt þennan sama
dag að Sven varð var við vinnu-
félaga sinn aftur.
Lögreglan var nú sannfærð
um að Kenneth Burke hafði hitt
Jönnu Hanson í húsvagni vin-
konu sinnar og ráðist á hana. (
viðtölum við hann urðu lög-
reglumennirnir fljótlega varir við
sterkar tilhneigingar til ofbeld-
is og mikla niðurbælda árásar-
girni en áður en til ákæru og
réttarhalda gæti komið skaut
Kenneth Burke sig. En Doreen
Hanson gat með sanni sagt við
blaðamenn, þegar minningarat-
höfn um dóttur hennar var lok-
ið, að sú fullvissa hennar að
dóttir hennar myndi aldrei
strjúka að heiman hefði verið
rétt.
Vikan 23