Menntamál - 01.10.1933, Blaðsíða 2

98
MENNTAMÁL
samlega. Þaö er ekki lítiö erfiöi, sem ]iiö hafiö aflokið nii
síöustu vikurnar. Prófinu fylgir mikil áreynsla, mikill kviöi
og margvíslegur vandi, sem úr þarf aö ráöa. Það er ofurlítil
mynd af lífinu sjálfu. Það reynir á þekkingu, vit, hugkvæmni
og snarræði að leysa úr óvæntum viöfangsefnum og ráðgát-
um, alveg eins og lífið gerir sjálft. Og þó aö ykkur finnist,.
að við höfum verið harðir viö ykkur og óþjálir og jafnvel
ranglátir, þá tel eg ykkur samt sæl og heppin, ef enginn og
ekkert sýnir ykkur meiri harðleikni í þeim viðskiptum, sem
nú híða ykkar, þegar ])iö hefjið starf, en hættið námi.
Það er alltaf ástæða til að staldra viö og átta sig áður en
lag't er út á nýja leið. Og mér finnst alltaí full ástæða til að
brýna það sem best fyrir þeim, sem héðan fara til þess a?v
taka aö sér kennslustörf, að þeir eru að takast á hendur rnik-
inn vanda og þurfa að vera viö því búnir að eiga mörgu og
misjöfnu aö mæta. Og aldrei hefir mér þó fundist meiri þörf
slíkrar viðvörunar en einmitt nú. Ekki þó af því, að eg van-
treysti ykkur, sem nú farið héðan, frekar en öðrum, sem áður
eru farnir. Það er síður en svo. Hitt er ástæðan, að mér virð-
ist vandinn og ábyrgðarhlutinn, sem kennslustarfi fylgir, fara.
sífellt vaxandi.
Eftir því sem öldurnar ganga hærra á hafi þjóðlíf s—
ins, eftir ]vvi verður vandfarnara fyrir ]vá, sem sigla þuría.
á milli skers og báru. Og ]vað býst eg við, að kennarar þurfi
að gera flestum mönnum fremur. Svo er sagt, að enginu.
kunni tveimur herrum aö þjóna. Og hvað rná þá segja um
kennarann, sem ætlað er að veita þjónustu sína heilurn hór>
manna, sundurleitum að skoðunum og innræti oft og einatt.
Það er áreiðanlegt, að það er mikill vandi fyrir kennara
nú á tímum að gera svo að öllunr líki, án ]vess ])ó að svíkja
sjálfan sig og sannleikann. Það er ]>ví ekki að ófyrirsynjn,.
að þið hugsið ráð ykkar í tíma, hugleiðið það, hverja afstöðu
þið ætlið að taka, ])vi aÖ fyrr en ykkur varir getur svo farið,
að þitS séuÖ nauðbeygÖ til að snúast á einn eða annan hátt viÖ
vandamálum þeim, sem nú eru efst á baugi. Og vandamálin