Menntamál - 01.10.1933, Blaðsíða 6
102
MENNTAMÁL
um barnakennara sjálfs sin vegna, og skyldast annara vegna,
a5 draga sig i hlé úr hörðustu baráttunni. 1‘afi er eins meS
kennarastarfiS og önnur störf, aS einhverju verSur aS fórna.
ÞaS verSur ekki bæSi sleppt og haldiS. Og eftir öllum sólar-
merkjum aS dæma nú, þá virSist mér svo sem allur jjorri
manna telji ])aS ósamrýmanlegt aS stunda barnakennslu. svo
aS viS megi una, og standa í har'Svítugum stjórnmálaerjum.
Því hefir veriS fleygt, aS til séu inrian barnakennarastétt-
arinnar þeir menn, sem noti sér aSstöSu sína til ]>ess aS beita
flökkslegum áhrifum á börnin. Eg fyrir mitt leyti vil ekki
trúa þeirri aSdróttun fyrr en í fulla hnefana. Mér virSist, aS
meS ]>vi væri þverbrotin sú meginregla uppeldisfræSi nútím-
ans, að hörnin fái aÖ þroskast frjáls, og læri sjálf aö velja
og hafna, þegar ])au eru orSin dómbær til þess. En ])aS verSa
þau seint, ef fræSslan er einhliða og einstrengingsleg. En hinu
verSur ekki neitaS, aS utan skólanna hefir sú öfgastefna skot-
iS upp selshausnum hér úti á lslandi, aS taka beri óþroskaSar
barnssálir og binda þær á flokksklafa. Og tilraunir munu
hafa veriS gerSar til slikra hluta. Svo langt gengur fylgis-
leit og atkvæSasmöíun nútímans. En betur tekli eg íslenskri
kennarastétt sæma aS vinna þar á móti en meÖ, hvaÖa flokk-
ur sem hlut á aS máli. Eg get ekki aS því gert, aS mér finnst
slík barna])ólitík minna stundum ó])ægilega mikiS á vefarann
meS tólfkóngavitiS.
Eg verS aS segja ]>aS um sjálfan mig, og sjálfsagt til lítils
sóma aS sumra dómi, aS eg er svo lítill flokksmaSur, aS eg
hefi aldrei getað tcki'fi einn flokk svo algerlega fram vfir ann-
an, aS eg teldi hann einn hafa rétt fyrir sér i öllum greinum.
en alla aðra rangt, sem utan vi'Ö hann standa. Mér finnst ])a'Ö
koma illa heim viÖ mína skynsemi a'Ö minnsta kosti aÖ ætla aÖ
skipta þjóSinni í tvo hópa, annan hvítan og hinn svartan. Menn
eru mislitari en svo. Mundi hitt ekki sanni nær, aS þaS sann-
ist á flokkum eins og mönnum, aS hver hafi til síns ágætis
nokkuS, þó aS mismikiS sé. Og eg hefi alltaí átt erfitt meS
aS trúa á ófriSinn, illdeilurnar og hatriS. Og mér finnst þaS