Menntamál - 01.10.1933, Blaðsíða 4

3 00
MENNTAMÁL
ir ekki veriÖ fylf(st svo vel meÖ tímanuin sem skyldi. Bækur,
sem ekki eru við barna hæfi, og- stirðar og trénaðar kennslu-
a'Sferöir hafa einmitt átt. mikinn þátt í ])ví a'5 vekja tortryggni
gegn ])essari námsgrein og draga úr árangrinum. En ekki er
þaS haldgóö röksemd, aö af þeim ástæöum beri aö leggja
námsgreinina niöur. Ætli þær yröu þá ekki fleiri námsgrein-
irnar, í sumuin skólunum aö minnsta kosti, sem leggja Itæri
ni'ður, ef þa'Ö eitt næg'ði, að kennslua'Öfer'Ö væri áhótavant og
kennslubók ekki alls kostar viö barna hæfi. Hér er einmitt
göfugt og merkilegt hlutverk fyrir kennarastéttina, a'ð berjast
fyrir bættum og breyttum kennsluaöferöum í kristindóms-
fræöslunni og vinna aö endurbættum kennslubókum, sem fu!l-
nægja kröfum tímans og kenningum uppeldisfræöinnar.
Þá kem eg' aö þriöju og síðustu spurningunni, sem eg v.ildi
drepa lítillega á í þessu máli, en hún er sú, hver eigi að hafa
kristindómsfræðsluna á hendi. lig get ekki stillt mig um aö
leiðrétta hér þann misskilning, sem komiö1 liefir fram á tillögu,
senr eg flutti um þetta efni siðastliöið haust. Mér hefir veriö
eignaö það, aö eg vildi draga kristindómsfræösluna úr höud-
um kennara yfirleitt og fela hana prestunum. Mér hefir aldrei
dottið slíkt i hug. Hinu hefi eg haldið fram, að þörf væri á
betri samvinnu milli kennara og presta annars vegar og heim-
ila og kennara hinsvegar. Eg get ekki hugsað mér góðan á-
rangur í neinni kennslugrein, ef þrír væru kennararnir og
hver rifi niður fyrir öörum. Og þá er síst að vænta góðs á-
rangurs í kristnum fræðum, ef |>essir ]>rír aðiljar vinna ekki
saman.
Hinu hefi eg lika haldið fram, að ])a'ð sé háskalegt, a'Ö sá
kenni börnum kristin fræöi, sem engan áhuga hefir fyrir þeim
málum, og þar — og aðeins þar — hefi eg lagt til, að prest-
arnir hlypi undir bagga meö kennaranum. Mér er reyndar al-
veg sama, hvort ])að er ])resturinn eða einhver annar, aðeins
aö þaö sé maður, sem áhuga hefir fvrir málefninu og hæfileika
til starfsins. En engum kennara vantreysti eg til aö kenna
kristin fræði, svo aö betur sé gert en ógert, aðeins ef hann