Menntamál - 01.10.1933, Blaðsíða 11

MENNTAMÁL
107
mjög ófullnægjaiKli, þótt sjaldnast skorli liinn besta
vilja þeirra, er skólann halda. Skólinn er venjulega á
þrem stöðum yfir þessa sex mánuði, er hann slendur.
Kennslulími hvers harns sjaldnast meira en tveir mán-
uðir á ári. Áhöld sama og engin. Slöðug kennara-
skipli. Námsefnið er, svo sem kunnugt er, móðurmál,
reikningur, krislinfræði, náttúrusaga og landafræði.
Námsbækurnar allfyrirferðarmiklar, innihalda hýsnin
öll af ártölum, örnefnuni og fræðalirafli víðs vegar
að úr víðri veröld. Það segir sig sjálft, að þessi stutti
skólatimi cr i fyllsta máta mjög ónógur og tæplega
liægt að fylgja hinum lögmæltu kröfum, livað þá
meira; enda er nú svo komið, að heimakennslan er
að mestu liorfin úr sögunni, og hygg eg það ekki sist
vegna þcss, að námsefnið er þannig valið, að það ligg-
ur ekki svo beint við, lil igripa við liversdagsstörfin.
Það er ])ví hert, að hinn stutti kennslutími fer i yfir-
heyrslur utanaðlærðra fræðiatriða. Það er hvorki tími
né ástæður lil í slíkum skóla, að láta hörnin starfa
sjálf, vekja þau lil atliafna og umhugsunar um það,
sem þau varðar þó svo óendanlega miklu meira um,
en ýms ])cssi lögskipuðu fræðiatriði. Allt ])að, sem í
kringum ])au er, lifið sjálft, störfin og sú harátta, sem
bíður þeirra í framtíðinni. Það má auðvitað segja, að
börn i sveitum þekki vel til lifsins i kringum sig,
vegna þátttöku þeirra í störfum allan ársins hring,
cn ])að er engu að síður nauðsynlegt, að bregða frá
augum þeirra lmlu liversdagsleikans og vanans, svo
að þau festi lmgann við og verði heilskyggn á mögu-
leika og ágæti hæði i umhvcrl'i sinu og i sjálfum sér.
Þau hafa i þessum skólum svo afar lítil skilvrði til
að starfa sem sjálfstæðar verur við rannsókn og at-
liugun. Leikni og þekking i jafnvel þvi nauðsynleg-
asta er oft næsta litil að skólatimanum lokmun. Það