Menntamál - 01.01.1945, Síða 15

MENNTAMÁL
11
að það gegnir furðu, hversu margir mállausir og heyrn-
arlausir frá íslandi deyja í skólanum, því að af þeim
24 íslendingum, sem hafa komið í skólann frá því 1820,
hafa ekki færri en 8 dáið, meðan þau voru þar.“
Páll hóf kennslu sína 1868, og voru þrír unglingar hjá
honum fyrsta árið. Hann skyldi sjá nemendum sínum
fyrir fæði, fatnaði og hús-
næði, auk kennslunnar, en
120 rd. tók hann í meðlag
með hverjum yfir árið.
Hafði stjórnin mælt svo
fyrir, að þann kostnað
mætti greiða úr amtssjóði,
ef foreldra brysti efni.
Á alþingi 1869 fór séra
Páll fram á, að hann fengi
nokkurn styrk til kennsl-
unnar. Var því vel tekið,
og naut hann jafnan nokk-
urs kennslustyrks upp frá
því, bæði meðan fjárveit-
ingavaldið var í höndum
dönsku stjórnarinnar .og
eins eftir að alþingi tók við
því 1874.
Á þessu sama þingi flutti séra Páll tvær merkilegar
tillögur um málefni málleysingjanna, en hann var þá sjálf-
ur þingmaður Skaftfellinga og var það til 1879. Sú var
önnur, að lögleidd yrði skólaskylda fyrir alla málleysingja,
en hann kvað mállaus börn innan tvítugs vera þá 17 á
öHu landinu, samkvæmt skýrslum presta til biskups. Jafn-
framt vildi hann stofna fastan skóla handa málleysingj-
unum, og mætti halda uppi kennslu handa blindum mönn-
um á sama stað, til þess að draga úr kostnaðinum. Tillaga
þessi var felld með 19 atkvæðum gegn 5. Þessir 5, sem