Menntamál - 01.08.1961, Blaðsíða 45

MENNTAMAL
123
og skilgreina reikningshugtök og tengsl þeirra, í stað
þess að troða í þá mótuðum formálum. b) Að tryggja
glöggvan skilning og yfirsýn hugtaka og verkana, áður
en lögmál og reglur eru orðuð. c) Að æfa þá fyrst að-
ferðir, er nemendur hafa skilið þær til hlítar.
21. Nauðsynlegt er: a) Að nemendur séu ekki látnir
fást við afleiddar (deduktivar) sannanir, fyrr en þeir
hafa af eigin sjón og raun skilið og numið öll hugtök, sem
til þarf að grípa. b) Að æfa nemendur við að draga sér-
hæfar ályktanir af almennum lögmálum. c) Að nemendur
séu vandir á að skapa sjálfum sér viðfangsefni (reikn-
ingsdæmi), leita lausnanna í tölum, merkjum, teikning-
um og orðum, meta þær og hagnýta. d) Að leggja stund
á virka kennslu, sem hjálpar nemendunum til þroska
(heuristik), en síður á ítroðning fræðisetninga (dogma-
tik). e) Að kenna nemendum að sanna tilgátur sínar
með rökum, leiddum af viðurkenndum staðreyndum (axi-
omatik), og orða svo nýjar aðferðir, reglur og lögmál,
leidd af áður þekktum lögmálum.
22. Nauðsynlegt er: a) Að athuga vandlega villur, sem
nemendur gera, til þess að skilja hugsunarhátt þeirra.
b) Að temja nemendum að rannsaka sjálfir verk sín og
leiðrétta. c) Að venja nemendur á að meta gildi úrlausna
sinna og verka og nákvæmni þeirra. d) Að treysta meira
á íhugun og greind en utanaðnám og leggja aðeins fá
grundvallaratriði á minnið. e) Að haga prófum svo, að
þau reyni meira á reiknandi hugsun en lærðar reglur.
23. Mikilsvert er: a) Að efla sjálfstæða tjáningu (ex-
pression) nemenda í orðum, teikningum og merkjamáli,
þótt henni sé í byrjun mjög áfátt, fága hana svo og full-
komna smátt og smátt. b) Að gera nemendum ljóst, hve
nauðsynlegt er að temja sér skýrt og nákvæmt málfar
og alla tjáningu, til þess að tryggja réttan skilning. c) Að
efla rannsóknarhvöt nemendanna og vinnugleði, svo í sam-
vinnu sem í einkastarfi. d) Að flytja fyrirlestra, skipu-