Menntamál - 01.04.1972, Blaðsíða 30

Magnús Sveinsson:
Hugleiðing
um
stærðfræðinám
fyrr og síðar
4 ♦
Formáli
Ég vil hér í upphafi liefja máls á því, að ég
tel það dálítið einkennilegt og jafnvel sérstakt í
sögu tímarits um skóla- og menningarmál, að nti
um langt árabil hafa ekki komið í Menntamál-
um neinar athugasemdir varðandi nýjar kennslu-
bækur, frumvörp til laga eða önnur nýmæli, sem
boða breytta kennsluhætti í íslenzku skólakerfi.
Síðastliðið vor (1971) kom fjöldi greina í dag-
blöðunum um hið svokallaða grunnskólafrum-
varp. í greinum þessum gerðu höfundar grein
fyrir skoðunum sínum á hispurslausan liátt. Einn-
ig var nokkuð rætt og ritað um væntanlegar breyt-
ingar á kennaranámi, og voru menn þar ekki á
einu máli. Engin þessara greina birtist í Mennta-
málum. Frá mínum bæjardyrum séð er hér um
tvennt að ræða: Ritnefnd Menntamála leyfir ekki
nema vissum hópi manna að skrifa í blaðið, eða
hitt, að allur fjöldi manna, sem skrifar um ís-
lenzk skólamál, telur fráleitt að láta greinar sínar
í blað, er fáir lesa. Mörgum kann að virðast J^að
furðulegt, að ég skuli gerast svo djarfur að halda
því fram, að fáir lesi Menntamál, því að allir
kennarar í landinu eru skyldaðir til að kaupa það,
hvort sem þeim líkar það betur eða verr. Greiðsla
fyrir blaðið er tekin af launum þeirra ásamt öðr-
um greiðslum til félagsmála kennara. Það er
auðveldasta aðferðin. Auk Jjess má minna á, að
Menntamál er eina blaðið á íslandi (sennilega
fyrr og síðar), Joar sem áskrifendur fá enga kvitt-
un, er Joeir hafa greitt Joað.
Ef til vill segi ég fullmikið, Joegar ég lield Joví
fram, að fáir lesi Menntamál. Auðvitað lesa Joeir
Menntamál, sem í Joað skrifa, að minnsta kosti
sínar eigin greinar, t. d. til Joess að athuga prent-
villur og hvar greinin er staðsett í blaðinu. Til
Joess, að ég sé ekki talinn alger ósannindamaður
í sambandi við Joetta hjal mitt um Menntamál,
vil ég benda á það, að ég hef spurt nokkra kenn-
ara, hvort þeir lesi þetta rit. Svörin hafa yfirleitt
verið á þá leið, að þeir lesi fyrirsagnir og vissar
greinar. Að lokum vil ég þó taka Joað fram, að ég
hef lesið marga góða grein í Menntamálum, Joótt
mér þyki ritið ójoarflega Jounnt og steinrunnið
og bera allt annan svip en eldri árgangar Mennta-
mála.
Um nýmæli í reikningskennslu
Það er upphaf Joessa máls, að laust eftir lok
síðari heimsstyrjaldar jukust mjög ferðir íslenzkra
menntamanna til fjarlægra landa. Sumir voru
sendir á kostnað Joess opinbera með nesti og
nýja skó og nokkurt skotsilfur til fararinnar.
Aðrir fóru á eigin kostnað með lítinn farareyri,
og munu þeir áieiðanlega fleiri. Yfirleitt Joræddu
menn þessir slóð hinna fornu víkinga, sumir í
austurveg allt til Garðaríkis, aðrir fóru í vestur-
veg til brezkra og engilsaxneskra þjóða. Sumir
komust mun lengra í vesturátt en talið er að
Leifur heppni hafi komizt, eða allt til vestur-
strandar Ameríku. Eins og eðlilegt má telja, hefur
lilutur þessara ágætu manna orðið nokkuð mis-
jafn, sumir hlaðið skip sín gulli og gersemum,
MENNTAMÁL
88