Menntamál - 01.04.1972, Blaðsíða 4

Ár
bókarinnar
Hinn 9. nóvember 1970 lýsti 16. þing aSal-
ráðstefnu UNESCO, Menningarmálastofnunar
Sameinuðu þjóðanna, árið 1972 alþjóðlegt
bókaár. Með þessu vildu hin 125 aðildarríki
stofnunarinnar leitast við að beina almennri
athygli að hlutverki bóka í samfélaginu. Eru
víða um heim á döfinni ýmsar aðgerðir til að
minnast ársins á verðugan hátt með aukinni
upplýsingu um bækur og gildi þeirra, svo og
efldri útgáfu og dreifingu bóka.
Nú á tímum háþróaðrar fjölmiðlunartækni
eru líkur til þess, að hlutverk bókarinnar í
samfélaginu muni ekki minnka, heldur vaxa.
Kemur þar ekki aðeins til sú staðreynd, að
bókin er enn grundvallarþáttur í allri fjöl-
miðlun, ekki sízt fjölmiðlun til náms og þekk-
ingar. Hitt er e. t. v. enn veigameira, að í iðu
stórvirkra fjölmiðla á borð við sjónvarp, út-
varp og dagblöð tryggir bókin mannlegt frelsi
betur en aðrir aðgengilegir fjölmiðlar. Menn
ráða meira um það, hvaða bók þeir lesa en
hvað þeir sjá í sjónvarpi, hvenær þeir lesa
bók en hvenær þeir hlusta á útvarp. Sama má
segja um lestrarhraða, endurtekinn lestur og
fleira. Líklega hefur bókin aldrei verið eins
nauðsynlegur förunautur mannsins og vinur
og nú á tímum hraða, fljótfærni og óþreyju-
fulls kapphlaups eftir velmegun og öðrum
efnislegum lífsgæðum.
Menntamál vilja minnast Alþjóðlega bóka-
ársins með því að helga þetta hefti barna- og
unglingabókum og -bókmenntum — einum
þeim grundvallarþætti uppeldis, sem allt of
lítið er skeytt.
♦---------
MENNTAMÁL
62
i