Vorið - 01.09.1966, Qupperneq 4

fylgdu fleiri sögur frá honum, Geislar, Skeljar að ógleymdum Engilbörnum
og Glókoll, sem náðu þegar miklum vinsældum.
Það sem einkennir barnabækur Sigurbjarnar er einfaldleiki og lotning
fyrir því fagra og góða í lífinu. Frásögnin er listræn og blátt áfram. Fáum
lætur betur að leiða lesendur sína inn í hulduheima ævintýranna en hon-
um. Bækur hans hafa náð miklum vinsældum og verið gefnar út hvað eftir
annað. Talið er að þær hafi komið út í 50 þúsund eintökum.
Síðast komu barnasögur hans út í vandaðri útgáfu í tveim bindum 1948,
undir nöfnunum Bernskan og Geislar. Utgefandi var ísafoldarprentsmiðja.
Helzti gallinn á útgáfunni var sá, að hvorki fylgdi mynd af höfundinum eða
neitt um hann. Nú er þessi útgáfa uppseld fyrir löngu og tími kominn til að
gefa barnasögur Sigurbjarnar út á ný.
Sigurbjörn var heiðraður á ýmsan hátt fyrir snilld sína. Hann var gerður
að heiðursborgara Vestmannaeyja og sæmdur riddarakrossi fálkaorðunnar.
Hér verður ekki skrifað langt mál um Sigurbjörn og sögur hans. Aðeins
minnst á, hve miklar gersemar þær eru margar hverjar, sem veita gleði og
hlýju inn í huga barnanna sem lesa þær.
Hér á eftir birtist sagan Miklir menn.
E. Sig.
MIKLIR MENN
EFTIR SIGURBJORN SVEINSSON
Það var einn góðan veðurdag, þegar
sólin skein yfir Djúpavog og litaSi Bú-
landstindinn rauSan, aS þeir Nonni,
Lúlli og Kalli hlupu niSur aS Ijörninni,
meS bátana sína í fanginu. Þeir höfSu
alltaf svo mikiS aS gera á daginn, þess
vegna ætluSu þeir aS nota þessa fögru
morgunstund til þess aS láta bátana sína
sigla á tjörninni.
„Eg ætla aS vera Karl tólfti,“ sagSi
Kalli og ýtti um leiS bátnum sínum út
á tjörnina.
„Þá ætla ég aS vera Napóleon mikli,“
sagSi Nonni.
„Og ég ætla aS vera Pétur mikli,“
sagSi Lúlli.
Þeir flýtlu sér aS koma bátunum sín-
um á flot.
Þegar hér var komiS sögunni, stóSu
drengirnir aS vestanverSu viS tjörnina.
98 VORIÐ