Vorið - 01.09.1966, Blaðsíða 33

Pikku Matti ætlar að hlaupa út, en
amma stöðvar hann.
AMMA: Þú getur ekki farið svona,
Matti.
pIKKU MATTI: En ég verð að opna
hliðið. Ef til vill kastar hann pening-
Urr> til mín.
Þú hefur engin föt. Þú vilt líklega
ekki vera í kjólnum hennar ömmu
þinnar aftur?
pIKKU MATTI: Ég vil engan kjól. Ég
vrI fá buxurnar hans afa.
^PI: Þetta líkar mér að heyra. (Hann
stendur á fætur). Komdu þá, svo skul-
urn við sjá, hvort buxurnar eru við
hæfi.
(Pikku Matti hleypur að stórri kistu
yið vegginn. Hann stjáklar óþolin-
tttóður meðan afi hans kemur og opn-
ar lokið. Þá dregur Pikku Matti stórt
sverð upp úr kistunni).
PiKKU MATTI: Þetta vil ég hafa.
^Pl: Nei, það er of þungt. (Hann tek-
Ur einkennisbúning upp úr kistunni).
Prakkann verður þú að fá.
PlKKU MATTI: Auðvitað vil ég fá
Irakkann.
(Amma kemur og klæðir Pikku
Matti í búninginn, sem er auðvitað
allt of stór).
ðl’I: Það fylgir heiður þessum gamla
húningi. Þú mátt ekki gera honum
néina skömm.
PIKKU MATTI: (Hátíðlega). Ég líki
altir afa mínum.
AMMA: Já, þú verður eflaust góður
Pjarnaborgari með tímanum. En fyrst
Unr sinn verður þú að nota nokkrar
óryggisnælur.
(Hún festir upp frakkalöfin, en
Pikku Matti á erfitt með að bíða).
(Rödd hreppstjórans úti): Af veginum.
Herramaðurinn kemur!
PIKKU MATTI: Flýttu þér, amma.
AMMA: Nú er ég að verða búin. En
mundu að fara ekki alveg að hliðinu,
en standa við vegbrúnina.
(Pikku Matti setur upp hattinn.
Hann nær næstum niður fyrir augu
á honum).
AFI: Og þegar herramaðurinn kemur
áttu að heilsa svona. (Hann heilsar
með hermannakveðju).
PIKKU MATTI: (Endurtekur kveðj-
una). Já, það skal ég muna. (Þýtur
út).
(Amma gengur út að glugganum
og horfir út).
AMMA: Hann gengur sperrtur eins og
æfður hermaður. — Þarna kemur
víst þessi háttsetti herramaður.
AFI: Ekur hann í gullvagni?
AMMA: Það get ég ekki séð. Hann er
hulinn rykskýi. — Nei, nú gengur
alveg yfir mig. Þar steyptist sjálfur
hreppsjórinn í skurðinn.
AFI: Hver opnar hliðið?
AMMA: Enginn. Herramaðurinn nemur
staðar. — Þar gengur Matti fram.
AFI: P.ikku Matti?
AMMA: Herramaðurinn kemur út úr
vagninum. Nei, hvað er nú að? Hrepp-
stjórinn bendir á húsið okkar.
AFI: Liggur hann ekki í skurðinum?
AMMA: Ekki lengur. Og svo koma þeir.
Þeir koma hingað. (Hún gengur frá
glugganum og fer í flýti að laga til).
AFI: Hreppstjórinn?
AMMA: Nei, Matti og herramaðurinn.
(Hurðin opnast og Pikku Matti
VORIÐ 127