Bjarmi - 01.12.1931, Síða 33

BJARMI
209
Týndi sonurinn.
Á jókmum kalla minningar frá bernsku
heiniili á margan týndan son. Guð gefi að
þess'i mynd gæti stuðlað að því að einhver
hugsaði enn betur um það og.spyrði sjálf-
an sig: »Hvar stend jeg?« — »Álengdar?<'
»Kominn heim?« -— »Og' hvert munu
minningarnar um mig laða þá æskumenn
síðar, er þektu mig best?«—
Biðjum Drottinn að hjálpa oss til að
minningar frá þessum jólum verði börnum
vorum til eilífrar blessunar.
Á jólunum 1931.
»Jeg veit ekki hvernig maður kæmist
gegnum skammdegið, ef jólin vær,u ekki,«
svo mæla ýms'ir, er fagna jólaleyfi frá
þreytandi störfum. En svipað mættu fleiri
segja. »Skammdegið« er víða svart, stutt-
ur dagur starfs og gleði, en langar rökk-
urstundir atvinpuskorts, áhyggju og
margskonar erfiðleika.
Otlitið er víða um heim svo ískyggilegt,
að sjaldan hefir lakar verið. Öfriðurinn
mikli skildi sumum eftir eymd og sár,
en öðrum fje og völd. »Stríðsgróðinn« skap-
aði nautnalíf og' ófyrirleitnl, sem víða hvar
hefir siglt allri gæfu í strand.
Stjettahatur og' þjóðatortryggni, bylt-
ingarhug'ur og' guðlaus spilling veður uppi
svo að ótal heimili lig'gja í rústum og fjöl-
menn þjóðfjelög leika á þræði; og þúsund-
ir þúsunda sem farast af hörmungum,
ýmist af völdum náttúruviðburða, eins og
við stórflóðið í Kína eða af völdum trúar-
haturs eins og í Rússlandi eða völdum
valdafíknar og viðskiftastríðs eins og víða
í Asíiu og Evrópu.
Margur á bágt á voru landi, sem mundi
þó telja, sig' sælan í samanburði við ótal
aðra í miklu auðugri og' voldugri löndum.
Hvernig' stendur á að g'óður Guð, skuli
leyfa allar þessar hörmiungar? Hvenær er
syndabikar heimsins svo fullur, að Drott-