Bjarmi - 01.05.1998, Blaðsíða 3

STALDRAÐ VIÐ
T3j&rmi
TÍMARIT UM TRUMAL
Útgefendur: Kristilega skólahreyfingin,
Landssamband KFUM og KFUK og
Samband íslenskra kristniboðsfélaga.
Ritstjóri: Gunnar J. Gunnarsson.
Ritnefnd: Guðmundur Karl Brynjarsson,
og Kjartan Jónsson.
Afgreiðsla: Aðalskrifstofan, Holtavegi 28,
Pósthólf 4060,124 Reykjavík,
sími 588 8899, bréfsími 588 8840.
Árgjald: Kr. 2.800,- innanlands, kr. 3.300,
til útlanda. Gjalddagi 1. mars.
Verð í lausasölu kr. 500,-.
Umbrot og útlit: flhrif ehf. - Kringlunni 6.
Ljósmyndir: Kristján Einar Einarsson o.fl.
Prentun: Borgarprent.
4Bragi Skúlason,
sjúkrahúsprestur,
fjallar um trú, von og
kærleika í átökum
lifsins.
6Rætt vió Esther
Gunnarsson,
hjúkrunarfræóing, um
trú, von og kærleika
andspænis þjáningu,
sorg og dauóa.
J|^fcTerry White, sem
■ Whaldió var í gísl-
ingu í 1.763 daga,
horfóist í augu vió
þjáninguna.
^yjViótal vió sr.
■“TSigfús Ingvason
og Laufeyju Gísla-
dóttur, prestshjón í
Keflavík, um erfióleik-
ana o.fl.
Jj O Gyóa Karlsdóttir
1 O ræóir vió Guórúnu
Ásmundsdóttur um
leikritiö „Heilagir
syndarar“ sem sýnt er
í Grafarvogskirkju.
AA Kjartan Jónsson
veltir upp
spurningunni hvort íslenska
kirkjan veröi áhorfandi eóa
þátttakandi í kristniboói
alheimsins á næstu öld.
AA Œskulýósstarf í
fcO Ólafsvík er öflugra
en víóa annarsstaóar.
Guómundur Karl
Brynjarsson fjallar um
upphaf starfsins og ræóir
vió leiótogana.

Allir verða fyrir áföllum í líf-
inu. Þau geta verið misjafn-
lega harkaleg og erfið en öll
þurfum við að takast á við erf-
iðleika og þjáningu lífsins með
einhverjum hætti. Stundum
geta aðstæður okkar verið
slíkar að okkur finnst allt
hrunið og að framundan sé
ekkert nema vonleysi og myrkur. Okkur finnst við ein og yfirgefin og íyllumst
beiskju út í Guð og menn. Þetta geta verið eðlileg viðbrögð í íyrstu þegar áföll
dynja yfir en spumingin er hvemig við ætlum síðan að takast á við það sem við
mætum og þær tilfinningar sem vakna.
Páll postuli talar um trú, von og kærleika í 13. kafla 1. Korintubréfs. Þetta
þrennt er stundum nefnt hinar þrjár kristilegu dygðir. Páll segir: „En nú varir trú,
von og kærleikur, þetta þrennt, en þeirra er kærleikurinn mestur" (v. 13). Þetta
em því grundvallaratriði sem standast hvað sem á dynur. Þegar við mætum áföll-
um og erfiðleikum lífsins er það þetta sem við getum byggt á.
Trúin beinist að Guði og felur í sér traust á honum. Vissulega getur verið erfitt
að koma auga á hann og treysta honum í hremmingum lífsins. En Guð er sá sem
hann er þrátt fyrir allt og ef einhver getur borið okkur í gegnum erfiðleika lífsins
þá er það hann. Og víst er að hann gleymir okkur ekki. „Sjá, ég hefi rist þig á lófa
mína," segir hann (Jes. 49.16). Við getum þvi ömgg treyst honum.
Vonin er ekki síður mikilvæg. Aðstæður okkar kunna að virðast vonlausar og þær
geta orðið það ef við ætlum eingöngu að byggja á okkur sjálfum. En mitt í þrenging-
unum megum við vona á Drottin og sú von bregst ekki. Davíðssálmur 27 lýsir ýms-
um hremmingum sem geta mætt á lífsleiðinni. Sálmurinn endar á hvatningu þar
sem segir: „Vona á Drottin, ver öruggur og hugrakkur, já, vona á Drottin"
(v. 14). Vonin er andstæða vonleysisins. Það er hægt að sökkva sér ofan í vonleysi
en það leiðir aðeins til þess að við missum vonina og sjáum ekki út úr myrkrinu.
Það kann að vera dimmt í kringum okkur á ýmsum stundum lífs okkar en með
voninni sjáum við bjarma af nýjum degi.
Kærleikurinn er þeirra mestur, segir Páll. Það er rétt. í fyrsta lagi af því að Guð
er kærleikur og hann elskar okkur hvað sem á dynur í lífi okkar. í öðru lagi af því
að við eigum að elska hann af öllu hjarta og lifa í kærleikssamfélagi við hann. í því
samfélagi getur ekkert grandað okkur. Og í þriðja lagi af því að við eigum að elska
hvert annað. Það birtist m.a. í þvi að þegar einhver verður fyrir áfalli og þjáist þá
leitumst við við að hjálpa, styðja og styrkja eftir mætti. Páll orðar þetta svo í 1.
Korintubréfi: „Og hvort heldur einn limur þjáist, þá þjást allir limimir með hon-
um" (12.26). Kærleikurinn bindur þá sem trúa á Jesú Krist saman órofa böndum.
Og án kærleikans em þeir ekki neitt. í þjáningu, sorg og dauða er það kærleikur-
inn sem heldur okkur uppi, kærleikur Guðs og kærleikur þeirra sem láta sér annt
um okkur.
Nú varir trú, von og kærleikur. Gætum við lifað lífinu án þess að eiga þetta
þrennt? Leggjum þvi rækt við það á góðu dögunum þannig að það haldi þegar á
reynir.
Trú, von og
kærleikur