Bjarmi - 01.05.1998, Blaðsíða 19

GuQrún Ásmundsdóttir.
sem ég get sagt um þessi mál. Ég er
ekki guðfræðingur, ég bara skrifa eins
og hjartað segir mér.
Leikritið Heilagir syndarar fjallar um
manneskjur og Guð. Ég hef ekki einhver
.lausnarorð fyrir samkynhneigða og
kirkjuna. Leikritið fjallar ekki um
kirkju, það fjallar um trú. Þess vegna
var það mér alveg óskaplega mikil upp-
örvun að þegar Sigurbjörn Einarsson
hafði lesið handritið, þá hringdi hann í
mig og sagði við mig: „Þetta er hreinn
kristindómur." Síðan skrifaði hann
þessa yndislegu grein i leikskrána.
Ungu gæjamir, sem eru með markaðs-
stjómina hjá mér, sögðu við mig: „Þetta
leikrit fjallar svo mikið um ástina, Guð-
rún.“ Og svo auglýsa þeir þetta upp sem
leikrit um ástina. Og auðvitað fjallar
það líka um ástina. Ástin er ekki svo lít-
ill þáttur í þvi þegar við erum að berjast
við að íylgja Jesú.
Þú skrifaðir leikrit um danska prestinn
Kaj Munk og nú leikrit um sænskan
prest. Eiga þessir prestar eitthvað sam-
eiginlegt?
Já, ég held að þeir eigi ýmislegt sam-
eiginlegt. í fyrsta lagi þetta að báðir
vom breyskir menn. Fólkið vildi gera þá
að dýrlingum en þeir voru báðir bara
venjulegir menn. Kaj Munk trúði á nas-
ismann í byrjun, enda áfellast Danir
hann enn þann dag í dag iýrir það. En