Heima er bezt - 01.04.1964, Blaðsíða 15

Jón i Volaseli.
Signrður i Stafafelli.
að komið er við tjaldið. Einn okkar snarast út og segir
samstundis, að kominn sé gestur, sem þarfnist hlýjunn-
ar, en gesturinn var allsber og ullarlaus skjálfandi ær.
Við tókum hana inn í tjaldið og hlýnaði henni brátt,
en vafalaust hefði hún dáið, ef hún hefði ekki rekizt á
tjaldið í tíma. Stefán í Hlíð hefur ætíð verið árrisull og
tekið daginn snemma, enda veit hann af reynsunni að
morgunverkin eru drjúg. En aldrei hefur hann látið
vinna lengi fram eftir á kvöldin. Þegar ég hefi komið
að Hlíð að kveldi dags, hvílir ró yfir öllu, og eins og
öllum störfum sé lokið, en á sumum heimilum er eins
og allt sé ógert að kveldi, og alltaf verið að tala um
það. Slíkt heyrðist aldrei í Hlíð, og hefur þó ekki ver-
ið minna framkvæmt þar en annars staðar. Stefán hef-
ur gegnt mörgum trúnaðarstörfum, og því oft verið að
heiman frá búi sínu.
Þá er að minnast Sigurðar í Stafafelli. Hjá honum
hefi ég oft unnið og þekki það góða heimili vel. Sig-
urður hefur verið mikill framkvæmdamaður í jarðrækt
og sauðfjárrækt. Hann tók ungur við bústjórn. Margt
fólk var í heimili og þurfti því góðs stjórnara við. Engu
var líkara en öll bústjórn lægi fyrir honum eins og op-
in bók. Hann hugsaði alltaf fram í tímann, hvernig
verkum skyldi skipað, og hvað skyldi fylgja öðru.
Hann var mikill verkstjóri og alltaf glaður í bragði við
fólkið, enda virtu hjúin hann og elskuðu í senn. Það er
ekki vandalaust að vera góður húsbóndi, ekki sízt á
mannmörgu heimili, því að oft kemur það þá fyrir, að
einhverjir verða missáttir og sundurorða. Sigurður var
fljótur að jafna allar slíkar deilur, svo að allir létu sér
vel líka. Oft voru unglingar á Stafafelli. Sigurði var
lagið að kenna þeim að vinna, leggja þeim lífsreglur og
búa þá undir lífið.
Víða í Lóni var fallegt fé, en fallegast held ég það
hafi verið í Stafafelli, enda var Sigurður mikill fjármað-
ur, glöggur og dýravinur. Hann fékk hverjum vinnu-
manni tiltekinn starfa á vetrum, og varð hann að öllu
leyti að sjá um þær skepnur, sem honum voru fengnar
til gæzlu. Sigurður var heppinn með fjármenn, en það
er bæði ábyrgðarstaða og vandaverk að hirða fé svo
vel fari, heyin endist og féð gangi vel fram.
Sigurður er bjartsýnn og greindur hugsjónamaður.
Hann hafði löngum mörgum störfum að sinna utan
heimilis, og kom honum því vel að hafa góða menn
heima fyrir.
Jón Eiríksson í Volaseli var alþekktur, góður maður
og traustur, búmaður mikill og góður heimilisfaðir og
hjúasæll. Óhætt mun að fullyrða, að allir sveitungar hans
hafi elskað hann. Hann var lengi forðagæzlumaður og
kom þá á hvert heimili í sveitinni. Ég hlakkaði alltaf til
komu Jóns. Hann hafði frá svo mörgu að segja, hafði
víða farið og vissi margt. Hann var bæði mikill ferða-
maður og sjómaður. Hann var umhyggjusamur um fá-
tæklinga og var þeim hollráður. Ætíð var hann boðinn
og búinn að hjálpa, þegar sjúkdóma bar að höndum,
sækja lækni og létta undir með sjúklingum og heimil-
um þeirra. Hann gegndi mörgum trúnaðarstörfum ut-
an heimilis. (Framhald á bls. 150.)
Heima er bezt 147