Heima er bezt - 01.01.1995, Qupperneq 26

blítt mér strýkur yfir kinn.
Lít ég fagra fossa og lœki
flúra hlíðar silfurreim
kyrrð sem eina þar ég þekki,
þrá mín leitar œtíð heim.
Næst grípum við niður í vísur sem okkur bárust frá
Kára Kortssyni en hann lætur eftirfarandi skýringar
fylgja þeim:
„Margrét Blöndal er þekkt og vinsæl dagskrárgerðar-
kona hjá Ríkisútvarpinu. Síðastliðið sumar hafði hún
með höndum þátt á síðkvöldum sem hún nefndi „Allt í
góðu“ og var hann með því sniði að fólk, jafnt fullorðnir
sem börn, hringdu til hennar með kveðjur til vina og
kunningja um leið og það bað um að einhver ákveðin lög
yrðu leikin með. Margrét er skelegg útvarpskona og lét
hlustendur hvorki komast upp með moðreyk né smjaður
ef svo bar undir. Eitt sinn er ég heyrði til hennar í þættin-
um var að hrin&ja inn til hennar maður sem var að tjá
henni ánægju sína með þátt hennar. Sagðist honum eitt-
hvað á þá leið að það væri svo óskaplega gaman að
hlusta á hana, hann vissi eiginlega ekki af hverju, hún
væri með svo yndislega rödd og líklega væri það þess
vegna. Þættimir væru bara stórkostlegir. Þar kom að
Margréti þótti greinileg nóg um hólið og sagði við mann-
inn á sinn skelegga hátt: „Svona, það þýðir ekkert að
smjaðra fyrir mér. Hvert var erindið?“
Þessi snaggaralegu viðbrögð hennar urður tilefni eftir-
farandi vísna:
„Þú ert“ Magga.
Þú ert kœti, þú ert hros,
þú ert yndi harna,
þú ert norðlenskt þrumugos,
þú ert útvarpsstjarna.
Þú ert yndi, þú ert list,
þú ert hugþekk lýði,
þú ert hún sem þrátt er kysst,
þú ert kvenna prýði.
Þú ert elskuð, þú ert dáð,
þú ert ástarkæla,
þú ert karla þotin hráð,
þú ert smjaðursfœla.
Þú ert tónverk, þú ert Ijóð,
þú ert prelúdía,
þú ert ungt og þanið fljóð,
þú ert hörkupía.
Þú ert heið og þú ert skœr,
þú ert laus við móðu,
þú ert skýr og þjóðleg mœr,
þú ert ,,Allt í góðu.“
Þú ert hlíð og þú ert hót,
þú ert ekki’ að gagga,
þú ertfríð og þokkasnót,
þú ert Blöndals Magga.
Áshorunín
Þá er að snúa sér að áskorun 24. þáttar en hún var
spurningin „Hvað er mesti gleðivaki þinn?“ Halldór Ein-
arsson sem býr í Svíþjóð svarar henni þannig:
Góðurfinnst mér gleðivaki
í gömlum háti á lygnum sœ,
úti íflóa einn á skaki
efá krókinn lúðufœ.
Níu harna orðinn afi,
afar hreykinnfrá því segi.
Með þeim stœrsti gleðigjafi
gönguför á sumardegi.
Og mesti gleðivaki Kára Kortssonar er þessi:
Gleði veitir mesta mér
mærin hjarta ogfríða.
Ylinn gefur örtfrá sér
eins og sumarblíða.
Og að síðustu smáleiðrétting sem því miður féll niður
hjá okkur á sínum tíma en hún barst okkur í bréfi frá okk-
ar ágæta Braga Bjömssyni í Fellabæ s.l. sumar. Lenti hún
á röngum stað í pappírum okkar en birtist fyrir tilviljun
aftur nú við vinnslu þessa tölublaðs. En Bragi segir í
bréfi sínu þetta:
„Ég var að lesa 20. þátt „Komdu nú að kveðast á... í
síðustu vísu minni þar er villa í þriðju hendingu; stendur:
Heiðið seiðir heiminheiða en á að vera himinleiða (ann-
ars ofstuðlað með þrem áhersluháum). Óskast leiðrétt.“
Og það gerum við hér með um leið og við biðjum
Braga velvirðingar á þessum drætti á birtingu Ieiðrétting-
ar hans.
Látum við þá þættinum lokið að sinni og minnum á
heimilisfangið:
Heima er bezt,
Pósthólf8427,
128 Reykjavík.
22 Heima er hest