Heima er bezt - 01.12.1995, Qupperneq 25

fluttist þá til Egilsstaða, eins og að
framan segir.
Að Grófargerði var amma mín,
Þórunn Bjarnadóttir, uns hún lést
árið 1949. Þar var einnig Gróa Jóns-
dóttir, móðursystir mín, á sumrin, en
á vetrum stundaði hún fatasaum á
ýmsum stöðum. Gróa andaðist árið
1953.
Bjami Jónsson, móðurbróðir
minn, var bamakennari í Loðmund-
arfirði 1928-1933 og síðan í sveit-
inni á Fáskrúðsfirði til ársins 1960.
Að öðru leyti var hann heimilisfastur
að Grófargerði.
Bjarni var fæddur árið 1895 og
andaðist árið 1981. Móðursystir mín,
Snjólaug Jónsdóttir, var heimilisföst
að Grófargerði í 22 ár. I 40 ár var
Grófargerði, Vallahrepp, S-Múlasýslu.
Gletta og eigandi hennar, Alfreð
Eymundsson.
hún blind, en þá fötlun sína bar hún
með mikilli reisn. Snjólaug var fædd
árið 1892 og andaðist árið 1985.
Eins og að framan greinir, var ég
að Grófargerði í um 65 ár, eða frá
1926 til 1990, ásamt veru minni þar
á öðru árinu. Þarna var ég því allan
starfsaldur minn við hinn gamla,
góða og hefðbundna landbúnað. Ég
stundaði heyskap, sinnti um fé, kýr
og hesta og vann að öllum verkum,
sem til féllu á heimilinu.
Það er því varla að undra, að þessi
atvinnuvegur sé mér öðrum atvinnu-
vegum hugleiknari og að bústörf hafi
alla tíð verið helsta áhugamál mitt
ásamt lestri góðra bóka. Ég á nú all-
gott safn bóka af ýmsu tagi.
Hve stórt það er, veit ég ekki
með vissu, en það mun vera
einhvers staðar á milli 1500 og
2000 bindi.
Hvað um þetta safn verður
eftir minn dag, er óráðin gáta,
eins og er, því að engan á ég
erfingjann.
Á Kálfárvöllum, séð inn Hjálpleysu og
Klettafjalls.
Grófargerði er innsti bær á Austur-
Völlum, austan Grímsár. Til gamans
má geta þess, að Hallormsstaður er á
Vestur-Völlum, en þannig er Völlun-
um skipt hér. Innan valla tekur
Skriðdalur við.
Innan Grófargerðis liggur allmikill
dalur, sem Hjálpleysudalur heitir, og
úr Hjálpleysuvatni, sem er innarlega
í þeim dal, rennur Gilsá, sem skilur
að Velli og Skriðdal og rennur síðan
Grímsá, en þar er Grímsárvirkjun,
sem margir hafa heyrt getið.
I Hjálpleysudal og þar um kring
eru örnefnin Valtýshellir, Valtýsbotn
og Valtýssæti, en þau eru öll kennd
við Valtýr á grænni treyju, sem
talinn var hafa falið sig á þess-
um slóðum, þegar hans var
mest leitað af yfirvöldum
vegna mannsláts, sem hann var
talinn hafa átt þátt í.
Að Vallanesi, sem er nokkru
utan Grófargerðis, búa nú
hjónin Eymundur Magnússon
og Kristbjörg Kristmundsdóttir
og stunda lífræna ræktun ým-
issa jurta og blóma, svo sem
byggs, kartaflna, grænmetis,
auk blóma, eins og áður segir.
Fyrir þessa ræktun hafa þau
til hjónin fengið viðurkenningu.
Eyvindur er sonur hálfsystur
minnar, Sigríðar Eymundsdótt-
ur.
Að Vallanesi mun hinsta ferð mín
liggja. Þar er kirkja okkar, og þar
hvíla þeir vinir mínir, sem famir eru
á undan mér,“ segir Alfreð um leið
og við ljúkum spjalli okkar.
Heima er best 417