Heima er bezt - 01.07.1999, Blaðsíða 48

6 ár. Eftir það rak hann þar stórt
trésmíðaverkstæði uns hann varð
yfirbyggingarmeistari borgarinnar.
Kona Kristjáns var þýsk, eignuðust
þau sjö börn, sem þau misstu í
æsku og eina dóttur sem lifði. Krist-
ján andaðist úr guluveikinni 6. febr-
úar1874.
í júlímánuði 1863, lögðu eftirtald-
ir fjórir Þingeyingar af stað frá Ak-
ureyri til Brasilíu:
Jónas Hallgrímsson frá Víðikeri
(f.28/1 1822), sem sendur var af Út-
flutningsfélaginu, til þess að kanna
þar aðstæður fyrir innflytjendur.
Skrifaði hann mörg bréf, til Einars
Ásmundssonar og Jakobs Hálfdán-
arsonar, með lýsingu á staðháttum
og möguleikum íslendinga til at-
vinnu og landnáms í Paranáhéraði.
Jónas var heilsuveill og flutti sig til
heilsubótar niður á láglendið, þar
sem hann lést úr guluveikinni 13.
apríl 1870, í smábænum Antonía
við Paranáguay-fjörðinn.
Jónas Friðfinnsson Barddal,
fæddur á Arndísarstöðum 1837.
Kona Jónasar hét Anna Carina
Lavalle. Hún var af þýskum ættum.
Þau eignuðust 9 börn. Þau voru:
Luisa Guðfinna María f. 21/6
1867 og María Teresía f.27/1 1870,
þær dóu á fyrsta ári;
Albert f. á hvítasunnumorgun
1868, lærði smíðar, var settur til
mennta, varð prófessor í Curityba
og kvæmtist þýskættaðri konu.
Júlíus f.15/12 1869, smiður,
kvæntist enskættaðri konu.
Jóhann f.10/4 1871, smiður, flutti
til Rio de Janeiro.
Ernst Hermann, smiður;
Jónas, smiður, flutti til Río de Jan-
eiro;
Valdemar, kennari;
Jósep f.1889, skrifstofumaður.
Árið 1923 voru Albert, Júlíus og
Jónas allir á lífi.
Jónas F. Barddal stofnaði tré-
smíðaverkstæði í Curityba og veitti
mörgum vinnu. Jafnframt stundaði
hann búskap á jörð sinni. Hann
efnaðist vel á smíðunum, seldi verk-
Einar Ásmundsson, frumkvöðull
Brasilíuferða.
stæðið og keypti stóran búgarð og
reisti kornmyllu og starfrækti um
tíma. Reksturinn stóð ekki undir sér
og tapaði hann aleigunni. Flutti
hann þá aftur til Curityba og lagði
stund á smíðar með sonum sínum.
Vigfús Guðmundsson vert segir
frá ferð sinni til Brasilíu árið 1957.
Hann hitti Edgar Altos Barddal,
læknanema í Curityba. Bróðir hans
var þar einnig við læknisnám. Þeir
eru synir stórbóndans og læknisins
Alberts Barddal. Eru þeir afkom-
endur landnemans Jónasar Barddal
í beinan karllegg.
Jón Einarsson fæddist í Álftagerði
10. ágúst 1813. Hann stundaði bú-
skap á jörð sinni og undi vel hag
sínum. En heilsan bilaði og hann
andaðist eftir sex daga sjúkdóms-
legu 12. maí, 1866.
Jón Jónsson Ármann, f.1845.
Hann var sonur Jóns Einarssonar.
Hann vann búi föður síns, en við lát
hanns réði hann sig í vegavinnu.
Jón kvæntist 1869 konu af brasilísk-
um og enskum ættum. Eignuðust
þau tvö börn, en ekkert er um þau
vitað. Jón andaðist 1880.
Jakob Hálfdánarson,
útflutningsstjóri.
í bréfum sínum til Útflutningsfé-
lagsins sögðu Jónas Hallgrímsson
og Jónas Friðfinnsson kost og löst á
landinu og hvöttu menn hvorki né
löttu til farar.
Útflutningstilraunin 1865
Þann 13. janúar 1865 fundaði að
Ljósavatni hópur manna, sem fara
vildu til Brasilíu. Skráðu sig þá 150
manns til fararinnar. Einar Ás-
mundsson í Nesi lofaði að útvega
þeim farið. Hugmyndin var að fá
skip frá Noregi eða Hamborg og
sigla beina leið frá íslandi til Brasil-
íu.
Ekki tókst að útvega skip til ferðar-
innar og stóðu menn uppi staðfestu-
lausir. Reyndu menn að komast
yfir bújarðir eða eitthvert hæli til
frambúðar fyrir fjölskyldur sínar og
lentu sumir á vonarvöl.
Jakob Hálfdánarson skýrir frá því
25. febrúar 1873, að 496 manns
hafi afráðið Brasilíuför. Höfðu nöfh
þeirra þegar verið send til konsúls
Brasilíu í Kaupmannahöfn. Ákveð-
ið var að velbúið seglskip kæmi til
íslands eftir Brasilíuförunum, en síð-
an kom sú breyting að ekki yrðu
teknir nema 200 í þetta sinn. Þegar
288 Heima er bezt