Æskan - 01.04.1963, Blaðsíða 15

ÆSKAN
Bezt öfugt.
Nasrcddin fór stundum meö
lærisvcina sina út á viðavang
])ess að sýna Jieim náttúr-
Ul'a. Haim reið ]>á á asna sín-
Ul", en ])eir hlupu á eftir. Oft
"otuðu ]>eir ])á tækifærið til
ýmiss konar glettnibragða,
lófðu i taglinu á asnanum,
óundu eitthvað í ])að o. s. frv.
I.inu sinni settist Nasreddin öf-
ugur á hak, svo að nndlitið
^ueri aftur. I>eir spurðu ])á,
"’að ])etta ætti að ]>ýöa, en
'ann svaraði: Ef ég sný mér
’ett, l'á sný ég að ykkur bak-
'lutanum, ég lieid ]>að sé rétl-
‘lst að snúa sér öfugt við ykkur.
££i
^íaumur.
I'unu sinni dreymdi Nasredd-
lu> að til sin kæmi maður og
‘°tlaði að gefa sér níu silfur-
l'eninga.
»Bættu einum við, svo að þeir
'eiði tiu,“ þóttist Nasrcddin
■’eg.ia i svefninum og rétti fram
nondina.
|. 1 |)ví vaknaði liann og
j'11111 l'á, að lófinn var tómur.
^ ann lygndi ]>á augunum aftur,
1 tram höndina og mælti:
I ,”|'0nidu ])á með þessa níu!
'áið er betra en ekki neitt.“
Þetta er úr stíl eftir tíu ára
barn: „Kýrin er spendýr. Hún
hefur sex hliðar, hægri og
vinstri, að ofan og að neðan.
Aftan á henni er halinn, og við
hann hangir kústur. Með hon-
um rekur hún burtu flugurnar,
svo að þær detti ekki ofan í
mjólkina. Höfuðið er til þess,
að liornin vaxi á því og til þess
að munnurinn geti verið ein-
hvers staðar. Hornin eru til að
stanga með, og munnurinn til
að baula með.
Undir kúnni hangir mjólkin.
Það er til þess, að hægt sé að
mjólka. Þegar fólk mjólkar,
kemur mjólkin, og hún er aldrei
búin. Hvernig kýrin fer að
þessu, skil ég ekki ehnþá, en
hún framleiðir meira og meira.
Kýrin er næm á lykt. Það er
hægt að finna lyktina af henni
langar leiðir. Þetta er ástæðan
fyrir því, hvers vegna loftið er
svo gott í sveitinni.
Karl-kýrin er kölluð naut. Það
er ekki spendýr. Kýrin étur ekki
mikið, en það, sem hún étur,
étur hún tvisvar, svo að hún fær
nóg. Þegar hún er svöng, baular
hún, en þegar hún segir ekkert,
er það af því, að þá er hún
innvortis full af grasi.“
HEILABROT
Fídó, Tot og Pelle liafa grafið hver sitt bein í garð-
inum. Á myndinni sjáið þið, hvernig þeir hafa gert það.
En ef maður vill hafa samkomulagið gott við ná-
búana, verður maður að sýna tillitssemi — og eins er því
farið hjá hundunum. Ef Fídó, Tot og Pelle vilja komast
til beina sinna án þess sifellt að þvælast hver fyrir öðrum,
verða þeir að koma skipulagi á hlutina.
Fídó, Tot og Pelle hafa kornið því svo fyrir, að hver
þeirra um sig hefur sérstakan stíg, sem liggur frá húsi
til beins; og enginn stiganna þriggja sker nokkru sinni
annan. Hver stígur er samfelld lína og fer aldrei út iyrir
garðinn.
Getið þið fundið, hvar stígarnir liggja?
Lausnin er á bls. 117.
115