Æskan - 01.04.1964, Blaðsíða 12

Flugfélaginu á slóðum forfeflranna.
Þjónninn í veitingavagninum bar
fyrst fram drykki handa þeim sem
vildu og Árný fékk sér kók. Veitinga-
vagninn hreyfðist miklu meira en far-
þegavagninn og einhver sagði henni
að þetta væri vegna þess að hann
væri á öðruvísi fjöðrum, til þess að
diskarnir tylldu á borðunum. Árný
hló, þegar hún reyndi að hella kókinu
í glas, og eftir eina misheppnaða til-
raun ákvað hún að drekka heldur úr
flöskunni. Maturinn var ágætur,
grænmetissúpa og steikt svínakjöt og
súkkulaðibúðingúr í ábæti. Enn fór
lestin inn í jarðgöng og Árný, sem
hafði talið göngin frá byrjun, sagði,
að nú væri lestin búin að fara gegn-
um fjörutíu göng.
B
E
R
G
E
N
að var orðið kvöldsett þegar lestin rann inn á járn-
-*■ brautarstöðina í Bergen.
Það hafði rignt síðari hluta dagsins og skógurinn sýnd'
ist grænni og ferskari en nokkru sinni fyrr. Þau Árný
kynntust samferðafólkinu í lestinni og það var glatt a
hjalla. Þau stönzuðu í nokkrum smábæjum og um kafh
leytið komu þau til Voss. Svona til tilbreytingar fylgd"
ust þau með fólkinu af öðru farrými inn í stóran sal 1
járnbrautarstöðinni í Voss og fengu sér gosdrykki. Árný
hafði heyrt talað um þennan stað sem skólabæ og þarna
var mikið um að vera, því segja má að „vegir liggi ^
allra átta“. Þetta er mikill verzlunarstaður osr umferðar-
bær og þar greinist járnbrautin til Bergen og niður au
Harðangursfirði.
Jarðgöngin voru orðin fleiri en tölu varð á kornið>
sagði Sveinn, samferðamaður Árnýjar, en hún taldi þal1
öll, og var komin langt yfir hundrað þegar þau koinu
niður að Voss.
Stúlkan í gistihúsinu tók vel á móti Árnýju.
Árný virðir fyrir sér fjörug viðskipti á markaðnum.
rfs
ym rt ,ý ? lES