Æskan

Árgangur

Æskan - 01.11.1969, Síða 15

Æskan - 01.11.1969, Síða 15
Pað var nístingskuldi með fjúki og fannkomu, og það var orðið dimmt um kvöldið; það var Kka síðasta kvöldið á árinu, það var gamlárskvöld. í þessum kulda og í þessu myrkri gekk á strætinu lítil stúlka, bláfátæk, berhöfðuð og berfætt. Að sönnu hafði hún gengið á tréskóm, þegar hún fór að heiman, en hvað hjálpaði það? Það voru stórir stréskór af móður hennar; en af því að aumingja litla stúlkan mætti tveim vögnum, sem óku svo ákaflega hart, varð hún að hlaupa úr vegi fyrir þeim til þess að verða ekki undir þeim. Hún týndi báðum tréskónum, því þeir voru svo stórir, að þeir tolldu ekki á fótunum á henni; annar tréskórinn fannst aldrei aftur, en drengur, sem gekk fram hjá, fann hann; hann hljóp burt með hann og sagðist ætla að hafa hann fyrir vöggu, þegar hann eignaðist sjálfur börn. Þannig gekk nú veslings stúlkan á berum fótunum; þeir voru rauðir og bláir af kulda; svuntan hennar var gömul og rifin og i henni bar hún mörg eldspýtnabréf, og á einu þeirra hélt hún í hendinni. Enginn hafði þann dag keypt neitt af henni; enginn hafði gefið henni einn einasta eyri; þarna gekk hún sársvöng og nötraði og var svo döpur, veslings barnið. Fjúkið dreif þétt niður á hárið hennar síða og glóbjarta, sem liðaðist svo fallega niður á hálsinn, en hún var lítið að hugsa um prýði eða fegurð. Út úr hverj- um glugga skein Ijósbirtan, og um allt strætið ilmaði steikarlyktin, það var llka gamlárs- kvöld, og um það var hún að hugsa. Hún settist niður og hnipraði sig saman í skoti milli tveggja húsa; annað þeirra stóð framar í götunni en hitt. Hún kreppti undir sér fæturna, en henni varð æ kaldara og kaldara, og heim til sín þorði hún ekki að fara. Hún hafði ekkert selt af eldspýtunum og engan eyri fengið; hún vissi, að faðir hennar mundi berja hana. Þar var líka litlu heitara, því ekki höfðu þau nema bláþakið yfir höfðinu, og vindurinn blés þar í gegn, eins og það væri hjallur, þó troðið væri hálmi og tuskum í stærstu rifurnar. Hendurnar hennar litlu voru krókloppnar af (^ulda. Æ, gott væri að kveikja á einni eldspýtu. Hún óskaði, að hún mætti taka eina út úr bréfinu og kveikja á henni til að verma á sér fingurna. Hún tók þá eina eldspýtu og kveikti á henni, — riss! riss! sagði eldspýtan; en hvað hún logaði fallega! hversu loginn var heitur, og skær! alveg eins og dálítið Ijós, þegar hún hélt á eldspýtunni í lófa sínum; það var undar- legt Ijós. Henni virtist sem hún sæti fyrir framan heitan ofn, skínandi fagran og fágaðan; það logaði svo vel í honum, og hann hitnaði svo vel; nei, hvað var það? Veslings stúlkan rétti fram fæturna og ætlaði að fara að hita sér við ofninn, — þá dó á eldspýtunni. Ofninn hvarf, — hún sat með útbrunna eldspýtu í hendinni. Hún kveikti á annarri; hún logaði og lýsti, og þar sem birtan féll á múrinn, varð hann gagnsær eins og blæja. Hún sá beint inn í stofuna; þar stóð borð inni, og var breiddur á það 507
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Æskan

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.