Æskan - 01.11.1969, Qupperneq 98

— Halló! Gnluð þér ekki úlvegað mér ibúð é rólegum
stað, þar sem engin börn eru?
Jólasveinninn: Hættu að orga, þetta er ekki
handa þér.
Móðirin var að þvo fingra-
för af liurðinni og sagði við
dóttur sína. „Anna, eru þetta
þin fingraför?"
„Það getur ekki verið. Ég
sparka alltaf hurðinni upp.“
BJÖSSI BOLLA
Texti: Johannes Farestveit.
Teikningar: J. R. Nilssen.
1. Þrándur er ekki bliður á manninn, þegar honum verður ljóst, hvernig Bjössi
hefur leikið á hann. Hann eitir Bjössa og ætlar að berja hann með svikahéran-
um. Bjössi hleypur undan honum og kallar hlæjandi: „V'ertu góður, þú mátt
eiga hérann fyrir það, hvað þú varst duglegur að slsjóta hann.“ 2. Þrándi rennur
nú reiðin. „Ekki er hægt að steikja hann þennan, en kannski væri hægt að
blekkja fleiri," segir Þrándur glottandi. „Kannski við höfum hann með okkur
á skíðamótið, smíðum undir hann lítil skíði, og hver veit nema hann vinni
mótið!“ Bjössa lízt vel á þetta. 3. Þeir undirbúa nú allt vel, smíða skíðin og
festa þau undir pallinn, sem hérinn er festur á. Síðan smyrja þeir skiðin vel,
svo að þau verði hál. „Þetta verður nú keppandi sem segir sex,“ segir Bjössi
glottandi. 4. Þeir ráðgast nú um, hvernig þeir eigi að koma héranum fyrir, því
að lielzt máttu strákarnir, sem tóku þátt í mótinu, ekki sjá hérann, fyrr en
þeir gætu ýtt honum fram af stökkbrautinni. 5. Þrándur bregður sér nú upp á
loft og sækir þangað gamalt skinn, og inn í það vefja þeir hérann. 6. Æfingar
standa yfir uppi í hlíðinni og þar gengur á ýmsu. „Ekki eru þeir nú allir meist-
arar,“ hvíslar Bjössi. Strákarnir reka upp skellihlátur, þegar þeir sjá Bjössa
koma með skinnið undir liandleggnum, og kalla: „Ætlar þú kannski að renna
þér á skinninu að tarna — og sigra?“ „Biðið þið bara, sá hlær bezt sem síðast
hlær,“ kallar Bjössi.
590