Æskan - 01.06.1986, Side 55

^11 eiga þau það sameiginlegt að hafa
=aman af að hreyfa sig, vera í góðum
,®*agsskap og ekki skaðar ef íþrótta-
!ðkununum fylgir keppni. Og svo virð-
'st sem mikið snúist um keppni í öllum
jÞróttum. Eðli þeirra býður upp á
kePpni í flestum tilfellum en þeir eru
margir sem spyrja hvort ekki sé óþarfi
jjð hún skipti jafn miklu máli og raun
ber vitni.
Hvers vegna ætli maðurinn sé með
Petta kjaftæði, hugsa áreiðanlega
margir sem þetta lesa. Hvers vegna?
U’ ég held að það sem skiptir mestu
mal' í íþróttum hafi orðið útundan,
allt°f oft. Og hvað er það?
Pélagsskapurinn er það sem skiptir
’festu máli í öllum íþróttum. Að æfa
SarPan, að spjalla saman eftir æfingar,
a^ fara saman í keppnisferðalög. Allt
er betta það sem gamlar íþróttakemp-
Ur minnast einna helst frá þeim árum
P.egar þær voru í íþróttum. Leikurinn,
sj8urinn og sigurgleðin vara í stuttan
tlfna, en félagsskapurinn og vináttan
Sem fylgir því að stunda íþróttir stend-
Ur stundum til æviloka.
^fér finnst ákaflega gaman að sjá
Unga krakka keppa í íþróttum. Það er
Pe'm hvatning til að æfa. En stundum
er °f langt gengið í að etja krökkum út
1 barða keppni og sigurinn skiptir þá
^tundum meira máli heldur en að vera
r í leiknum. En þegar svo er
. _ ungu íþróttamennirnir ekki
a féttri braut.
‘ungilegu
k°mið eru
Keppni er nauðsynleg í íþróttum,
Um bað efast enginn. En spurningin er
pU bvort hún skipi ekki of stóran sess.
r rétt að láta mjög unga krakka taka
Patt í harðri keppni og telja þeim trú
Urtl’ að sigur sé allt sem skipti máli?
• að tel ég rangt. Ungu íþróttamenn-
lrnir
eiga að mæta jafnöldrum sínum í
O*-* uitt/ia jttiuuiuiuiu ouiuiu i
ePpni, en virða ber það að gleðin í
‘knum og sú ánægja sem fylgir því að
ePpa með félögum sínum skiptir
meira máli en sigurinn. En það er
annski fullorðna fólkið - já, þjálfar-
arnir sem ættu að hafa þetta í huga.
Félagsskapurinn skiptir mestu máli
íþróttafólk
úti á landsbyggðinni
Eins og þið vitið öll stunda börn og
unglingar víða um land íþróttir. Þetta
eru bæði strákar og stelpur á öllum
aldri. Mér, sem fjalla um íþróttir hér í
Æskunni, finnst að raddir krakka af
landsbyggðinni heyrist alltof sjaldan á
íþróttasíðunni. En hvernig getum við
breytt því? Það er dýrt að senda blaða-
mann út á land til að taka viðtöl og
myndir. En ég er með hugmynd. Vilj-
ið þið ekki sjálf gerast blaðamenn?
íþróttir
Umsjón Sigurður Helgason
Viljið þið ekki segja frá íþróttaiðkun-
um ykkar í stuttum greinum sem þið
getið sent Æskunni. Þið getið meira að
segja tekið viðtöl hvert við annað og
sent þau hingað. Og best væri ef þið
gætuð sent myndir með því þær lífga
upp á síðuna.
Hvað viljum við vita um íþróttaiðk-
anir krakka úti á Iandi? Við viljum vita
hvaða íþróttir þið stundið. Það væri
gaman að fá að vita hvernig æfingum
er háttað hjá ykkur og ýmsar sögur
sem þið kunnið úr félagslífinu. Athug-
ið nú málið sem allra fyrst og þegar þið
hafið skrifað greinar þá setjið þið þær í
umslag, með ljósmynd ef hún er til, og
merkið umslagið:
Barnablaðið Æskan, íþróttir,
pósthólf 523 121 Reykjavík.
Og nú er að setjast niður og fara að
skrifa og þá ætti ekki að líða á löngu
þangað til við fáum margar frásagnir
af ungu íþróttafólki um allt land. sh
Tekið á rás...(Ljósm. Heimir Óskarsson)
55