Æskan - 01.06.1986, Qupperneq 58

SOGULEG SUMARFERv
1. Einu sinni voru þrír drengir sem
hétu Bjarni, Tumi og Finnur.
Þeir höfðu fengið sér bát einn
laugardag og ætluðu nú í
skemmtiferð upp eftir ánni sem
rann skammt frá þorpinu er þeir
áttu heima í. Kynstrin öll af mat
höfðu þeir með sér og svo vitan-
lega tjald og veiðitæki. Finnur,
sem var mikill bókaormur og
aldrei leit upp úr skræðunum,
kom með þykka bók um svifflug
og hugsaði um það nótt og nýt-
an dag. Þegar hinir drengirnir
fóru að búa sig undir veiði-
skapinn fór Finnur að lesa bók-
ina og hann lét það ekkert á sig
fá þótt drengirnir létu rigna yfir
hann háði og spotti og segðu að
honum væri skammar nær að
halda sig við jörðina því að þar
ætti hann heima.
2. Drengirnir urðu ásáttir um að
liggja um nóttina í gömlum virk-
isturni sem var á hólma í ánni.
Þess vegna reru þeir þangað
með allt dót sitt. I hólmanum
voru veiðimenn úr nágrenninu
auðsjáanlega vanir að koma
saman því að í turninum fundu
strákarnir heilmikið af veiði-
stöngum. En nú þykknaði í lofti
og var fyrirsjáanlegt að óveður
skylli á þá og þegar. Og það leið
ekki á löngu þangað til þrum-
urnar fóru að druna í fjarlægð
og svört, drungaleg ský sigldu
kappsiglingu um himininn.
Óveðrið var skollið á og hvað
eftir annað glampaði af eld-
ingunum í myrkrinu. Drengirnir
stóðu allir við hálfhrunda
gluggatóft og störðu á þessa
tilkomumiklu sýn.
3. Nú hvessti allstinnan og TumJ
hvarflaði í hug að ef til vill vsfl
vissara að líta eftir bátnum-
Hann hljóp niður í vörina þar
sem þeir höfðu dregið bátinn a
land. — Og hver getur lýst skel -
ingu hans? Báturinn var farinn-
Vaxið hafði í ánni, straumkas
var mikið og lá við að flód'
væri komið upp að sjálfum turn
inum. En bátinn sá hann á re 1
uppi undir bakkanum þar sem
þeir höfðu lagt frá landi
sýndist honum hann vera a
stranda. Tumi flýtti sér til v,na
sinna til þess að segja þellT1
þessi óskemmtilegu tíðind1;
Rokið fór sívaxandi og e*
varð drengjunum rórra er Þel
fundu að turninn skalf og nötf
aði og lék allur á reiðiskjálfl-
58