Æskan - 01.04.1991, Blaðsíða 29

þáttur kom í staðinn. En hann
virtist ekki koma krökkunum
við.
Mömmu systkinanna datt ráð
í hug. Hún var vön að búa til
leikföng heima. Hún ýmist
prjónaði, heklaði eða saumaði
fyrir þau. Og nú keypti hún
græna lopahespu og aðra bleika
og þegar börnin voru sofnuð á
kvöldin settist hún við að
prjóna. Úr bleika lopanum bjó
hún til eftirlíkingu af Svínku,
saumaði bleikan kjól á hana og
festi sítt, ljóst hár á höfuðið og
augun voru tveir glærir hnappar.
Úr græna lopanum var Kermit
búinn til. Prjónaður búkur með
löngum froskafótum og rauður
flóki var settur fyrir munn og
tölur fyrir augu.
Mikill var fögnuður systkin-
anna þegar þau fengu þessi leik-
föng. Systir vildi eiga Svínku og
Bróðir átti Kermit. Þau urðu
brátt mjög vinsæl og voru höfð
með í flestum leikjum. Krakk-
arnir töluðu fyrir þau og létu
þau gera ýmislegt sem aðeins er
hægt í þykjustunni. Þau sváfu
alltaf með nýju Prúðuleikarana
sína sem voru mjúkir og gott að
kúra með þá.
Svo var það einn morgun að
Bróðir vaknaði snemma um leið
og mamma. Þegar þau voru
klædd dreif mamma sig í þvotta-
húsið og setti óhreinan þvott í
þvottavélina. Þetta voru mest
handklæði, hvít rúmföt o.fl.
Bróðir stóð hjá með græna frosk-
inn sinn undir handleggnum.
Hann fylgdist með því sem
mamma var að gera. Síðan fengu
þau sér morgunmat og mamma
fór að vinna í eldhúsinu. Bróðir
fór að leikfangakassanum og
undi sér lengi við bílana sína.
Eftir rúma klukkustund var
þvottavélin búin að þvo og
mamma flýtti sér að opna vélina
og taka þvottinn hreinan og fín-
an úr henni. En hvað var nú
þetta! Sá hún ofsjónir? Hún
óskaði þess innilega að hún sæi
ofsjónir í þetta sinn. Þvotturinn
hennar var allur orðinn grænn.
Hann fór hvítur en óhreinn í
þvottavélina. Nú kom hann að
vísu hreinn en allur ljósgrænn!
Bróðir kom nú og fylgdist vel
með hvað var á seyði. Hann
tróðst fram og vildi hjálpa
mömmu sem ekki skildi fyrst á-
kafann í honum.
„fá, þarna ertu, Kermit frosk-
urinn minn," sagði Bróðir á
barnamáli sínu. „Nú ertu hreinn
og fínn," sagði hann.
Það var ekki undarlegt að
þvotturinri hafði litast fyrst
Kermit, gerður úr grænum lopa,
hafði farið með í þvottavélina.
Bróðir hafói laumað honum í án
þess að mamma tæki eftir því.
Nú greip drengurinn froskinn og
virtist mjög ánægður að heimta
hann úr helju. Hann virtist ekki
taka eftir að leikfangið hans
hafði breyst til hins verra. Nú
var það samanskroppið, fæturnir
orðnir stuttir og ekki var það
lengur mjúkt. Bróðir lét sem
ekkert hefói gerst og heyrði ekki
í mömmu sem stundi og dæsti
yfir skemmda, græna þvottin-
um.
Eftir þetta var eins og Bróður
fyndist enn þá vænna um frosk-
inn sinn en áður. Systir sagði aó
hann væri ljótur og hún vildi
ekki hafa hann með í leikjum
framar. Ekkert breytti því að
Bróður fannst þetta besta leik-
fangið sitt. Hann hélt áfram að
hafa hann með í öllu og sofa
með hann.
Systkinin, sem hér hefur verið
sagt frá, eru nú orðin stór. Strák-
urinn, sem var kallaður Bróðir, á
samt enn þá gamla froskinn
sinn. Hann leikur sér auðvitaö
ekki að honum lengur en segist
alltaf ætla að eiga hann. Og
núna er þetta prjónaða, bæklaða
leikfang á góðum stað hátt uppi
í skáp. Þar fær það að geymast
enn um sinn.
Æskan 29