Æskan - 01.04.1991, Síða 31

Oóðif græni verndarinn
Texti: Gard og Velle Espeland - Teikningar: Hákon Aasnes - Litir: Anders Kvále Rue
Höfundarrréttur: Norsk Barneblad - Karl Helgason íslenskaói.
Þar kom hann upp um sig, hugsar Græni vernd-
arinn: Nú veir ég oð hann er ofurþrjótur. Eins
hæfTulegur og Jóker. Kannski er þefta hann. Að
því kemur aö við berjumsr upp ó líf og dauðo.
— 5ó góði, græni klöngrasf upp úr holræsis-rör-
inu. Honn verður oð hafa gærur ö umhverfinu.
Það er kominn rími ril að ollir viri að Góði,
græni verndarinn er kominn ö kreik, hugsar
Djössi. Hann finnur pappo og breiðan blýanr í
vinnuskúr og úfbýr veggspjald. Verndarinn ærlar
að berjasr gegn öllum sem ógna lífríki jarðar.
Til þess að gera knéserr hann verð ég að
þekkja veikar hliðar hans - og viro hvar hann
dvelsr. Hann skol ekki sleppa. — Verndarinn
sveipar að sér köpunni og heldur af srað.
Slóðin er auðrakin. — Skyldi hann ærlo að
leiða mig í gildru? Það verð ég að vorasr.
Bjössi klifrar óhræddur upp. — Hér skal þerra
hanga þangað fil allir hafa séð. Ef þeir hærra
ekki að menga umhverfið ríf ég reykhófinn!
Jó, þó að ég verði að jafna hann við jörð
með berum höndum! Þessum þrjórum ó ekki
að vægja.
— Jahó! Fró reykhófi eins og þessum breiðosf
baneirruð úrgangsefni um víða vegu. Það hef
ég séð í sjónvarpi. Nú er komið ril kasra
Verndarons. Ðardaginn milli ofur-herjunnar og
ofur-skúrksins verður að bíða. Fyrsr ræðsr ég
gegn þessum ósóma.
- Þeir eru bara farnir að rifo reykhófinn við
gamla mjólkurbúið, segir maður við annan.
Einkennilegr að þeir skuli vinna við þerra um
hóverur. Reykhófurinn hefur ekki verið norað-
ur í mörg ór! En þerra vorð auðvirað að gera.
Mig varðar ekki um ó hvaða rímo unnið er...