Æskan - 01.10.1991, Side 54

Umsjón: Nanna Kolbrún Sigurðardóttir félagsróðgjafi
Póstfang: Æskan, pósthólf 523, 121 Reykjavik.
Strákar sem
ganga oflangt
Kæra Wanna Kolbrún!
Við erum tvær stelpur
sem eigum í miklum vanda.
Það er þannig að við eigum
frændur sem em alltaf að
nota okkur. Við emm 12 og
13 ára en þeir em 14 ára.
Við þorum ekki að segja for-
eldrum okkar frá þessu eða
öðrum.
Frændi þeirrar, sem er 13
ára, á heima hjá mér og það
er ekki þægilegt að láta
hann káfa á sér á næturnar.
Geturðu hjálpað okkur þvi
að við emm í miklum
vanda.
Við í miklum vanda.
Svar:
Ég vil byrja á því ab hrósa ykk-
ur fyrir aö skrifa til þáttarins og
stíga því fyrstu skrefin í aö taka á
þessu alvarlega máli.
Þaö sem þiö lýsiö getur veriö upp-
haf aö því sem kallaö er kynferöis-
leg misnotkun. Allar manneskjur
hafa einhvers konar mörk eöa per-
sónulega landhelgi. Inn fyrir þau
mörk viljum viö ekki aö aörir komi.
Þaö er mikilvœgt aö þekkja þessa
markalínu hjá sjálfum sér og öör-
um. I mannlegum samskiptum er
naubsynlegt aö skilja og viröa þeg-
ar sagt er. „ Hingaö og ekki lengra."
Frœndur ykkar hafa fariö inn fyrir
þessi persónumörk og ykkur ekki
tekist aö verja ykkur fyrir þeirri inn-
rás.
í bréfi ykkar lýsib þiö dœmigerb-
um viöbrögöum vegna hrœöslu, ör-
yggisleysis- og sektarkenndar sem
brugöist er viö meö því aö gera at-
buröinn aö leyndarmáli. Þiö eigiö
núna leyndarmál meö þessum strák-
um sem þiö þoriö ekki aö segja frá.
Þetta vita þeir líka og meö þvímynd-
ast jarövegur fyrir þá til þess aö
halda þessari hegöun áfram því aö
þeir vita aö þiö þoriö ekki aö leita
eftir aöstoö foreldra ykkar meö því
aö segja frá þessu. Þannig heldur
vítahringurinn áfram.
Eina leiöin út úr þessu er sú sem
þib hafiö nú valiö: aö þegja ekki
heldur rœöa máliö. Þiö þurfiö báb-
ar aö lœra þaö aö verja landhelgi
ykkar og gefa strákunum skýrt til
kynna aö þiö viljib þetta ekki. Þaö
er hægt aö gera meö oröum og at-
höfnum. Cefiö ekki fœri á ykkur,
t.d. meö því aö lœsa svefnherbergj-
unum ykkar ef þaö er mögulegt.
Þiö getiö einnig sagt viö þá aö þiö
hafiö leitaö ykkur abstobar meö
þetta vandamál og aö þiö muniö
tala vib foreldra ykkar og þá meö
abstoö frá t.d. Unglingaráögjöfinni
eöa starfsfólki Stígamóta. Stígamót
eru ráögjafar og frœöslumiöstöö
um kynferöislegt ofbeldi. Þangaö
er hægt aö leita til aö fá aöstoö í
svona málum. Síminn er 91-626868
og er hœgt aö ræöa viö ráögjafa í
síma án þess aö gefa upp nafn ef
þess er óskaö.
Muniö aö þögnin gerir fólki kleift
aö endurtaka verknaöinn. Látiö
ekki vibbrögö „frændanna" slá ykk-
ur út aflaginu. Oft koma strákarn-
ir fram meö þau viöbrögö aö stelp-
urnar hafi viljaö þetta sjálfar og
þærgeti ekkert sagt. Þetta eru ekki
rök hvort sem þaö er satt eöa ekki
því aö sérhver manneskja á rétt á
aö setja sín mörk á hvaöa tíma sem
er í samskiptum viö abra.
Haldib því áfram á þeirri braut
sem þiö eruö byrjaöar aö feta og lát-
iö ekki hræöa ykkur til samspils sem
þiö viljiö ekki og hafiö óbeit á. Þaö
er hœgt aö rjúfa slíkt hegöunar-
mynstur meö því aö vinna bug á
óttanum og skilja aö þaö eru aör-
ir möguleikar til en aö þjást í þögn-
inni.
Erfiður pabbi
Hæ, hæ Hanna Kolbran!
Ég hef verið með vanda-
mál fré því að ég var 10
ára.
Ég er 12 ára núna. Ég er
alltaf að rífast við pabba
minn og finnst það leiðinlegt
því að hann er svo skemmti-
legur. Þegar við höfum rifist
fer ég oft að grenja. Ég ræð
ekkert við það. Stundum
segi ég eitthvað sem ég ætl-
aði ekki að segja. Þá sárnar
mér. Sem sé. Ég hugsa ekki.
Mamma er búin að heita því
að fara að heiman ef ég
hætti ekki. Mig vantar góð
ráð ekki seinna en strax.
Ein rugluö.
Svar:
Þaö er skiljanlegt aö þú skulir
vera leiö yfírþessu. Þér þykir greini-
lega mjög vænt um pabba þinn og
mikiö til hans koma. Þegar einhverj-
ir deila innan fjölskyldunnar hefur
þaö áhrif á alla hina eins og þaö
gerir hjá ykkur meö mömmu þína.
Þess vegna er ákaflega hæpiö aö
ágreiningur eins og milli þín og
pabba þíns orsakist afhegöun þinni
eingöngu. Þarna er um aö ræöa
samspil innan fjölskyldunnar. Ykk-
ur líöur öllum illa vegna þessa vanda
sem þib þurfiö aö hjálpast aö viö aö
leysa.
Þaö kemur ekki fram í bréfinu
þínu um hvaö þú og pabbi þinn ríf-
ist. Cetir þú rætt viö hann af ein-
lægni þá held ég aö þaö væri best.
Segöu honum hvernig þér líöur og
aö þiö bæöi þurfiö aö hjálpast aö
viö aö rjúfa þennan vítahring á
milli ykkar. Einnig getur þú rætt
viö pabba þinn og mömmu sam-
an og sagt þeim á sama hátt frá
áhyggjum þínum og heyrt þeirra
sjónarmib. Þá gætuö þiö í samein-
ingu reynt aö skilja hvert vanda-
máliö er og finna sameiginlega
lausn. I sumum tilvikum gæti veriö
gagnlegt aö ræðast viö meö fjöl-
skylduráögjafa sem væri þá alveg
ókunnugur og gæti abstoöab fjöl-
skylduna viö aö tala saman og ráöa
fram úr vandanum.
5 8 Æ s k a n