Æskan - 01.01.1994, Qupperneq 30

- Lengi lifi Birnir! Hann fann upp orku-
húfuna og átti hugmyndina ab jólahá-
tíb allt árib til ab draga ferbamenn ab!
hrópar Þormóbur. - Getur þú aldrei
munab ab ég heiti Bjössi! segir sá þekki
og þriflegi.
En hátíbahöld sem þessi taka á og fólk
fer ab tínast heim. Einungis þeir áhuga-
sömustu stíga enn þá dans. Bjössi er
líka oröinn lúinn og hugsar til heim-
feröar.
- Hjartans þakkir fyrir hjálpina! segir
Þormóbur Þjóbrábs. HátíÖin var stór-
kostleg. Enginn flytur héban eftir þetta!
Þab væri eins og ab hætta ab halda jól!
- Nú á einungis eftir ab hreinsa svæbib.
Ég hef fengib fólk til þess. Vib getum
notiö hvíldar. Ég ætla ab taka mér frí
frá jólunum og ekki hugsa um þau
næstu tvo mánuöina!
- Þab er dálítiö sem nagar mig, segir
Björg. Hátíbahöldunum er lokib, allir
fara heim og megna ekki ab halda jólin
þar! En nú er aöfangadagur, klukkan
rúmlega fjögur og ég hef engar gjafir
keypt.
- Ég ekki heldur, segir Bjössi. Þetta
verba hálfdaufleg jól. Heldur þú ab
mamma og pabbi hafi líka gleymt
hvaba dagur er? -- Nýfallin mjöll er.
yfir öllu en frá hlöbunni ab húsinu eru
spor eftir litla fætur...
- Hér er poki - meb jólagjöfum! Þær
eru til okkar, hrópar Björg. Einhver hef-
ur munaö eftir jólunum þrátt fyrir
hamaganginn! Nú finn ég sannan jóla-
frib og réttan hugblæ jólanna.
- Hver skyldi hafa komib meb þennan
poka? segir Bjössi. Ekki pabbi eba
mamma því ab sporin eru of lítil til aö
vera eftir þau. Mabur gæti jafnvel hald-
ib ab lítiö barn hefbi komib hér - eba
köttur!
Bjössi rekur sporin út fyrir túnib. Hann
heyrir kirkjuklukkur hringja í fjarska.
Snjórinn er djúpur og þungt ab ganga.
í rökkrinu greinir hann óljóst skugga-
mynd lítillar veru meb topphúfu ...