Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1898, Síða 42

36
þjei' með pentudúknum, þegar þörf gerist; að
liræra í kaffinu, teinu eða súkulaðinu hægt, og
súpa á bollanum án þess að heyrist; láta ekki
yfh'bollann á borðdúkinn nje liella í undirskál-
ina; ekki taka liýði af apelsínum eða öðru þess-
háttar fyrir aðra með berum böndum, heldur
halda á því með hreinum gaffli; ef þú rjettir öðr-
um kryddvökva (sauce) þá að setja ílátið við
liliðina á diskinum; ekki að hringa fætur utan
um stölinn þinn; ekki heldur rjetta þá fram
undir borðið, svo þú komir við fæturna á þeim,
sem situr á móti þjer; að leggja ætíð hnífinn og
gaffalinn þinn á diskinn og teskeiðina á undir-
skálina; ekki liggja upp við stólbakið; ekki
stanga úr tönnunum á þjer (það er ekki fagur
siður að láta tannstöngla á borðið): að fara ekki
undan borði á undan öðrum nema af góðri á-
stæðu og biðja þá afsökunar, og fara ekki frá
borði með neitt upp í þjei' eða tyggjandi, nje
heldur taka neitt með þjer, svo sem ávexti eða
kryddbrauð; að ganga snyrtilega frá hníf og
gaffli, hvorum við hiiðina á öðrum á diskinum.
Hver sem ekki er hirðulaus um failega fram-
komu, mun leggja sig eptir fögrum borðsiðum.
Hver vel siðaður maður, livort heldur er karl
eða kona, kemur fram kurteislega, ekki einungis
í samkvæmissalnum og danssalnum, beldur
allsstaðar og við öll tækifæri. Snyrtimennska
og háttprýði er önnur náttúra allra slíkra manna.
III. Á förnum vt|i.
Ef þú mætir kvennmanni (eða enda hverj-
um sem er, hvort heldur gangandi aða ríðandi),
áttu að víkja til hægri handar, nema öþægilegra
sje eða á einhvern hátt verra fyrir kvennmann-
inn, þá er siálfsagt, að þú hliðrir öðruvísi til.
Það er skylda kvennmannsins að kannast við
karlmanninn að fyrra bragði, með því að hneigja
sig, en þá skal hann taka ofan fyrir henni, en
fyr ekki (á meginlandi Evrópu er þetta samt
þvert á möti). Það er skylda karlmannsins að
bera fyrir kvennmann, sem honum ersamferða,
sjerhvað það, sem hún hefur meðferðis, böggla