Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1921, Side 87

ALMANAK 1921
77
l»elm heflr linnn sigrrnst ft öllum l»eim mötstöttuttflum, sem fft-
tœkum bnrnnmanni mœtn hvnrvetna í samkei»nisbnrftttunni
fyrir tiiveru sinni <>r- sinna. Hann var líka lftnsamur í lei«-
tORavalinu. KÍRiiaöist hina mestu rfttSsnildnrkonu, sem hcfir
öneltanleRa gert sinn skerf af skyldustörfum hins maunmargn
heimilis. Um miirg ftr voru 1C nianns ft heiinili l»eirra hjónn,
sem fœiín l»urfti og klœtSa. Tengdaforeldrar Gunnlnugs voru
lxetSi lijft honum ft elliftruni sínum og dóu l»ar. Aldrei munu
l»nu Gunnlnugrur og SisrltSur hafa haft vinnuhjft öll sín bú-
skapnrðr og mun sllkt ekki altítt I l»essu lundi. Hjónaband
]>eirrn hefir veritS sönn fyrirmynd.
Gunnluugur er lftgur muöur ft velli, en Rildur og l»ettvax-
inn, met» dökkum hftralit, brúiium augum og hvössum. Heldur
er hann l»ur ft manninn vi?S fyrstu kynningu, en skemtinn get-
ur hnnn veritS I snmrætSum l»eRnr linnn Refur sér tíma til atS
skegftrætSa vitS kunniiiRja sínu; en til hefir hann atS vera ó-
]»jftii og ó]»ýtSur I svörum, jafnvel l»eg:ar sfzt skyldi; mun hon-
um Í»atS frenmr ósjfilfrfttt en sjftlfrfttt, ogr finnur hnnn l»atS œf-
iniega cftirft. Ein prýtSi Gunnluiigs er hin all»ýtSlega fram-
koma hans. lOins og gefur atS skilja, vertSur hann oft atS
vinnn vitS algeng heimilisstörf, hirtSa kýr og alifugla og
hreinsa matjurtagartSn, l»ví hnnn hefir œtltS haft ofurlítltS bú f
bœnum. Er hnnn engu ntS sítSur ftliugasamur vitS l»atS og: fi-
nægtSur en vitS skrifstofustörfin. Oft mft sjft hann ft strigaföt-
un» sínuin nitSur I l»æ atS spjnlla vitS skrautklœddn rlkispnurn
ftn ininstu fcimni etSa undirgrefnissvlp. Er hann eins lnus vitS
hégómaskap og tildur og nokkur matSur getur veritS. Er l»atS
cinn nf huns mörgu kostum. Annars sknl hér ekki faritS út f
lundarlýslngnr etSa mannkostl. I»atS l»ykir ekki hlýtSa metSan
matSurÍnn er lifandi, l»ví l»fi er ekkert til atS segjn um hann,
l»cgar hann fellur frft. Geta skal l»ó l»ess, atS vel hefir Gunn-
iaugiir rækt skyldustörf sín, og skiivís er hnnn og öeiglngjnrn
I ölíum prívntvitSskiftum. Um löRmannsstörf hans vertSur hór
ekki mlkitS sngt. Mun hnnn vera eins vel fær í l»elrri grein og
alment gerlst; og sagt hefir veritS atS hnnn vœri mjög vel fœr
atS undlrbúa mftl; safna gögnum or rökstytSja l»nu. Kemur
l»ar fram hans metSfædda nthyglisRftfa. Annars leggur sft, er
l»etta ritnr, ekki mikia ftlierzlu fi 1»A starfsgrein, hvorki hjfi
Gunnlaugi né ötSrum. Hún gerir engan mann gótSan etSa mik-
ínn I hans augum, enda er lögmenskan einhver hin mesta
freistingastntSa, sem ef til vill oft og einatt neytSir gótSa og
réttsýna menn tii atS vinnn og mæla móti sínum betri tilfinn-
ingum. Nei, l»atS er ekki hfln, sem gerir Gunnlaugr einn af
merklsmönnum Vestur-lslendiiiRa. Miklu heldur lians gótSu
og íslenzku eiginleikar, sem hann hefir beitt svo vel sér til
g'ótSs og ötSrum til fyrirmyndar,