Afturelding - 01.04.1977, Blaðsíða 4

helgi ande fylgði þæim ældi. En af hans
crafte ok miscun, þa toco þæir at mæla
hversconar mal ok tungu.“
Hér er tekinn af al'lur efi. Þeir voru þar
postularnir og lærisveinarnir allir saman-
komnir og allir fengu þeir að reyna sömu
undur náðarinnar, sem Heilagur Andi gaf
þeim þennan morgun. Þeir voru sannarleg
frumskera frumgróði kristninnar. Þetta
skeði á fyrsta degi vikunnar. Það var sem
aðdynjandi sterkviðris. Guð veifaði sjálfur
korni sínu. Veififórnin var fagnandi menn,
fylltir Heilögum Anda, talandi r.ýjum tung-
um, eins og Andinn gaf þeim að mæla.
Reynslan endurtók sig, í lífi Páls post-
ula, sem fylltist Heilögum Anda og talaði
tungum öllum öðrum fremur, í húsi Korne-
líusar, þegar Pétur postuli varð vottur að
því að þeir fengu sömu gjöf og gefin var
á hvítasunnudag. Heiðingjarnir, sem frels-
uðust í Grikklandi og Páll reit Korintu-
bréfið til, segir að þeir hafi allir verið
drykkjaðir einum Anda. „En öllu þessu
kemur til leiðar sami Andinn, sem útbýtir
hverjum og einum eftir vild sinni.“
Börn yðar og allir þeir sem í fjarlægð
eru, hafa fengið að reyna fyrirheitið sem
um er rætt í Post. 2, 38.
Þessi eldur Heilags Anda hefur um mörg
ár logað á Islandi. Fleiri eru um þessa
Hvítasunnu, en nokkru sinni fyrr, sem leyst-
ir í Heilögum Anda lofa Guð með nýjum
tungum og hafa, eftir að þeir voru orðnir
trúaðir, skírzt með Heilögum Anda og eldi,
og meðfylgjandi tákn koma í Ijós.
Mikið er rætt um þessa hluti og eitthvað
skrifað. Því miður af vankunnáttu og
reynsluleysi. Frá þeim er kalla sig kristna
koma þannig neikvæðir hlutir.
I þessu blaði mun ekki farið í munnhögg
á ritvelli, þó ærin ástæða sé til. Heldur
lögð áherzla á boðun og reynslu í þessu
4
efni. Þegar svo einstaklingunum fjölgar
ört, sem skírast með Heilöguin Anda og
eldi og tala nýjum tungum og mikla Guð,
þá breiðir vakningin úr sér sem logi um
akur. Guð blessi alla þá er eiga Hvítasunnu-
reynsluna. Eeggi þeir kapp á að það sjáist
í elsku til Jesú Krists og málefnis Hans,
hvað þeir hafa fengið að reyna.
Gleðilega hvítasunnu 1977.
Einar I. Gíslason.
Sjá, vagninn er kominn í varpann til mín,
og vagnstjórinn engill Guðs tíginn!
Nú blasir við voninni bjartasta sýn
á bak við og ofan við skýin.
Eg stimplaði bréf milt á Golgata í gœr
með Guðs sonar heilaga blóði.
Og heimþráin barnsleg í hjartanu slær,
ég hlæ á þá arfleifð — rninn góði.
Ég sé eigi dauðann, því Drottinn hann tók.
sem döggina ársólin bjarta.
Og nafn milt er letrað í Lífshelga bók,
þar lifir og hrærist mitt hjarta.
Ó, segið það öllum hve sœlt er og gott
í Syni Guðs lifa og þreyja!
1 Guðlegri rósemd að ganga á brott.
/ Guði er það sigur að deyja!
A liljóðri stund
við helgar dyr dauðans.
A. E.