Afturelding - 01.12.1985, Síða 7

n
T rúarrey nsla
mín
í eftirfarandi grein vil ég segja
frá þeirri trúar- og lífsreynslu
sem ég hef fengið að reyna.
Fyrir náð Jesú er ég frelsaður
maður í dag. Vesæll maður sem
hraktist undan stormi og vindi,
eygði ekki tilgang Iífsins. Svo illa
var sál mín haldin að hver ein-
asti dagur var mér sem svartasta
skammdegi. Tilgangur hvers
dags, fannst mér enginn. Þá var
það að ég lieyrði raust Drottins,
„Komiö til mín, allirþér sem erf-
iðiö og þunga eruÖ hlaðin, og ég
mitn veita yður hvild. “
Þá hófst hin mikla leit að
Frelsara mínum. Hvert átti ég að
fara til þess að finna hann? Ég
kannaðist við versið úr Bibl-
íunni: „Leitið og þér munuð
finna, biðjið og yður mun gefast,
knýið á, og fyrir yður mun upp-
lokið verða." Ég og faðir minn
fórum í margar kirkjur á helgi-
dögum, til þess að leita að Jesú.
Mér þótti gott að hlusta á orðið,
en mig vantaði eitthvað meira,
það var að frelsast, losna undan
þeirri byrði sem á herðum mín-
um hvíldi.
ívar
Guðmundsson
vélstjóri
Mér var boðið í bílferð, var
ferðinni heitið í sumarbústað
þar sem frænka mín Bára, og
maður hennar Gísli voru stödd.
Þar heyrði ég raust frelsara míns
öðru sinni. Gísli og Bára buðu
mér að koma rneð sér á sam-
komu til Hvítasunnumanna.
Þetta var boð sem ég velti vöng-
um yfir, og varð mér ekki svefn-
rótt nóttina eftir. Ákvað ég dag-
inn eftir að hafa samband við
þau, og bað ég um að fá að vera
þeim samferða næst þegar þau
færu á samkomu.
Þegar eftir fyrstu samkomuna
fann ég að ég hafði nálgast Frels-
ara minn. Nú veit ég að hann
frelsar alla menn sem til hans
leita í einlægni og trúarvissu. Ég
hélt áfram að koma á samkomur
í Hvítasunnusöfnuðinum Fíla-
delfíu. Eftir því sem samkomu-
sókn mín jókst, jókst trú mín á
Jesú. Ég las líka Biblíuna, sem
Bára hafði gefið mér. Fann ég líf
mitt breytast dag frá degi -þungu
fargi hafði verið af mér létt. Ég
hafði frelsast undan oki og áþján
syndarinnar. Ég var orðin frjáls
maður, nýr maður. Nú hef ég
fundið lífið. Allt fyrir lifandi orð
Frelsarans: „Eg er vegurinn,
sannleikurinn og lífið. Hver sem
trúir mun lifa þólt hann deyi. Ég
er upprisan og lífið. “ Svo dásam-
leg eru þau orð og sönn, eins og
allir vita er reynt hafa.
Já, ég hafði frelsast. Nú var
hlýðnisskref framundan. Að láta
skírast, eins og Jesús, er hann var
skírður í ánni Jórdan af Jóhann-
esi. Jóhannes kvaðst ekki vera
þess verðugur að skíra Jesú, en
Jesús bað hann ,,svo öllu réttlceti
yrðifullnœgt." Nú var komið að
mér að ganga þetta skref, til þess
að verjast áföllum á göngu minni
með Jesú. Þetta skref steig ég
hinn 17. nóvember s.l. Er það
gæfuríkasta skref sem ég hef stig-
ið á æfi minni. Líf mitt hefir tek-
ið slíkurn breytingum að eigi
verður með orðum lýst.
Ég hvet alla þá sem þessar lín-
ur lesa að ganga þennan sama
veg. Vegurinn liggur til eilífs lífs.
Takið ákvörðun fljótt, Guðs ríki
er í nánd.