Muninn - 01.04.1976, Blaðsíða 54

k
LEIÐARI!
Hér í skóla hefur oft
verið rifist harkalega út
af mætingareglim. kessar
deilur hafa staðið um hvern-
ig mætingakerfið átti að
vera og vilji nemenda er
greinilega sá að hafa þa&
sem frjálsast. En í öllu
þessu fárviðri út af mæt-
ingakerfinu, aem 'áð sjálf-
sögðu þarf að ræða og
breyta, gleymist að ræða og
gagnrýna kennsluhætti og
námsefni hér í skóla. hessa
þætti þyrfti ekki síður að
taka til meðferðar. Að vísu
er samstarfsnefnd kennara
og nemenda að komast á lagg-
irnar en það er ekki nóg að
hún ræði þessi rnál heldur
verða nemendur að gera það
sjálfir minnugir þess að
slíkt breytist ekki til
batnaðar nema að til komi
þrýstingur frá þeim sjálf-
um. 1 umræðum um-slík mál
hefur oft verið gagnrýnt
hve sögukennslan sé slæm
og iéleg. Þeir, sern gagn-
rýna hæst á fundum, segja
sjaldan mikið við kennarana
sjálfa í tímum heldur liggja
fram á framlappir sínar og
sofa eða starfa að einhverju
öðru óskyldu námsefninu. .
Siunir bölva sögukennslunni
vegna þess að peir vilja
hreint og beint ekki læra
sögu vegna þess að peir eru
jú kannski í stærðfræðideild
og finnst saga pví aigert
aukafag. Aðrir finna aftur
á móti að það er eitthvað
að en þeir eru yfirleitt
ruglaðir í afstöðu sinni og
vita sjaldan hvað þeir
vilja. En í jbilefni af þess-
um umræðum skal þess getið
að ekki hefur orðið vart
við að félagsfræðideiidar-
fólk kvarti yfir lélegri
eða leiðinlegri sögukennsiu
enda hefur það irgög góðan
kennara. Þess vegna rnæli ég
með því að þeir, sem iáta
hæst, kynni sér sögukennslu
félagsfræðideildar og reyni
síðan af alvöru og með ^ví
að tala við kennarana að
breyta sögukennslunni til
batnaðar.aHér hefur verið
rætt um sögukennslu ef til
vill of mikið því það er
víðar pottur brotinn en í
sögukennslunni en hér er
hún gerð að umtalsefni vegna
mikilla umræðna undanfarin
ár.
52
Ritstjóri.