Muninn - 01.05.2003, Side 10

r
Imp^tSr scholae
* - Borgný Skúladóttir
Sælt veri fólkið.
Rúmt ár hefur liðið og mikið vatn runnið til
sjávar síðan ég stóð frammi fyrir fullum sal
í kvosinni og söng framboðsræðuna mína,
dyggilega studd af þremur vinum mínum.
Þann 11. apríl voru örlög mín svo ráðin og
þá ekki aftur snúið! Ég skyldi leiða vænan
hóp ólíkra einstaklinga og áttum við í
sameiningu að sjá um skipulagningu á öllu
félagslífi innan skólans. Ég fengi að semja
ræður, flytja ávörp, hringja bjöllunni, vera
gáfúleg og tala við Loga ef MA kæmist í
sjónvarpið! Þetta mátti þó ekki koma niður
á náminu sem auðvitað ætti að stunda af
kostgæfni og alúð... hmmm... Umbrotatí-
mar fóru í hönd. Ég þurfti að venjast því
að segjast vera formaður skólafélagsins
Hugins og tala um stjómina mína. Ég mátti
laga mig að stressköstum og martröðum um
illa skipulagða árshátíð. En viti menn! Allt
bjargaðist þetta og ég hef sloppið tiltölulega
ósködduð frá þessari eldskím og þvert á
móti fengið fjölbreytta, lærdómsríka og
síðast en ekki síst skemmtilega lífsreynslu.
Eins og svo oft áður, er tíminn ótrúlega
fljótur að líða ef mikið og skemmtilegt verk
er haft milli handa og mér finnst þetta allt
eins hafa gerst í gær. Við þekkjum það vist
flest hve tíminn er í raun afstætt fyrir-
brigði. Sama árið getur verið skemmtilegt,
viðburðaríkt og fljótt að líða í augum einna
en tilbreytingasnauðara og því lengur að
10
líða í augum annarra. Þar er um að ræða
mismunandi upplifún þeirra sem taka þátt.
Svo að ég tali nú ekki um vísindalegu sön-
nunina um þá sem fara í ferðalag og hina
sem gera það ekki. Af einfoldum ástæðum
læt ég hana liggja á milli hluta hér.
Margs er að minnast frá stjómartíðinni
og þessum síðasta (7-9-13) vetri mínum í
Menntaskólanum á Akureyri. Mörg félög
settu svip sinn á félagsstarfið í vetur og
standa nokkur þeirra upp úr. Það er ósk mín
að þessi félög eigi enn eftir að auka umsvif
sín sem og ný og fersk félög blómgist næst-
komandi skólaár.
Mér fannst gaman að fá það tækifæri að
fylgjast náið með þeim mörgu sigmm
sem voru unnir hér í kvosinni á mörgum
mismunandi sviðum. Við eigum frábæra
söngvara, hljóðfæraleikara, mælskumenn
og hugsuði, að ógleymdum sérlegum
störumeistara (sem reyndar er horfinn á
vit annarra góðra MA-inga, upp í VMA).
Og Kvosin var vígvöllur þeirra allra. Góð
aðstaða er mikilvæg til þess að halda úti
öflugu félagslífi.
Árshátíðin, sem haldin var þann 29. dag
nóvembermánaðar, var stórglæsileg að
vanda. Heiðursgestur okkar á hátíðina var
Tómas Ingi Olrich menntamálaráðherra
(þegar þetta er skrifað) og hans ektakvinna,
Nína Þórðardóttir. Skemmtiatriðin voru
mörg hver í rokkaðri kantinum og kryddaði
óneitanlega upp á hátíðina. Dansleikurinn
með Pöpum líður mér seint úr minni, því
hvorki fyrr né síðar hefúr mér tekist að
dansa svo tryllingslega að grandalausar
kynsystur mínar missa fætuma með þeim
afleiðingum að sparikjólar þeirra rakna upp
á öxlum þeirra. Hvort sem það má rekja til
léttis míns vegna þess að undirbúningsh-
lutverkinu væri lokið eða mikils dálætis á
írskri þjóðlagatónlist veit ég ekki. Senni-
lega hvors tveggja þó.
Menningarferðin til Reykjavíkur var farin
um mánaðarmótin febrúar-mars og hep-
pnaðist hún mjög vel í alla staði. Mér finnst
það í raun skylda allra MA-inga að fara í
svona ferð, allavega einu sinni á skólagön-
gunni því þeir kynnast nýju fólki og mun
betur innbyrðis. Það er að sjálfsögðu
hluti af frábærri skemmtun. í mínu tilfelli
kynntist ég mörgum litríkum persónum sem
ég hefði alls ekki viljað missa af.
Lið okkar í hinum ýmsu keppnum stóðu
sig með stakri prýði og juku enn á hróður
skólans út á við. Það er virkilega gaman að
fylgjast með hversu góð stemning myndast
kringum þessar keppnir og er nauðsynlegt
að styðja vel við bakið á liðsmönnum.
Gettu betur liðið stóð sig frábærlega i vetur
undir handleiðslu Einar Sigtryggssonar
og tók á móti íslandsmeisturum MR-inga