Í uppnámi - 25.04.1902, Síða 20

10
leikum 9. d4—d5, RcG—a5; 10. Bcl—b2, Rg8—e7; nú er peðið á
g7 í uppnámi, en það væri slæmt að taka það, því að sjaldan er gott
að opna reitalínu framundan konginum, er brókað befur verið, þar
sem svart þá fengi sóknina í hendur. Ef 11. Bb2xg7, Hh8—g8;
12. Bg7—ftí, Ra5xc4; 13. Ddl—a4f, Dd8—d7; 14. Da4xc4, Dd7
—h3 og nær góðri atlögu; hætta þessi liggur að vísu í augum uppi, en
þó verðum mönnum með lítilli bóklegri þekkingu það á að rata í hana.
I franska leiknum er ágæt snara, sem ef til vill fáir þeklcja:
1. e2—e4, e7—e6; 2. d2—d4, d7—d5; 3. Rbl—c3, Rg8—f6; 4. Bcl
—g5, Bf8—e7; 5. e4—e5. Hingað að er allt gott og blessað og svart
svarar venjulega með Rf6—d7, en færi nú svo, að það léki 5.............,
Rf6—e4 í staðinn, færi taflið að líkindum á þessa leið: 6. Bg5xe7,
Re4 x c3; 7. Be7xd8, Rc3xdl; 8. Bd8xc7, Rdl xb2; 9. Hal—bl
(til að vinna peð), Rb2—c4; 10. Bflxc4, d5xc4; 11. Hbl—b4,
Rb8—a6; ef hvítt tekur nú peðið, tapar það að minnsta kosti skipta-
muninum við b7—b5 og þar á eptir Bc8—b7. Annað lítils háttar
kænskubragð í þeim tilgangi að ná peði er til í franska leiknum og vil
eg ekki mæla fram með því, en set það hér til viðvörunar: 1. e2—e4,
e7—e6; 2. d2—d4, d7—d5; 3. Rbl—c3, d5xe4; 4. Rc3xe4, Rg8
—f6; 5. Re4xf6, Dd8xf6; 6. Rgl—f3, Rb8—c6; 7. Bcl— g5, Df6—f5;
8. Bfl—d3, Df5—a5f; og nú ætti hvítt að leika Bg5—d2, því að þá
hefur það komið tafli sínu vel á veg, en ef það í staðinn léki c2—c3,
tapaði það peði við Rc6xd4.
Eins og áður hefur verið sagt, verða ekki gefnar neinar óbrigðul-
ar reglur um, hvernig tefla eigi, því að leikunum verður í hvert
skipti að haga eptir taflstöðunni. Með þessum varnagla má þá gefa
þá reglu, að óhyggilegt se snemma í taflbyrjun að talca riddarann á
gl með biskupi, því að hrókur tekur aptur biskup og kemst þannig
fyr á framfæri en heppilegt er. Þetta kemur stundum fyrir í Vínar-
leiknum: 1. e2—e4, e7—e5; 2. Rbl—c3, Bf8—c5; 3. f2—f4, Bcöxgl?;
4. Hhlxgl, e5xf4; 5. d2—d4, Dd8—h4f; 6. g2—g3, f4xg3; 7. Hgl
Xg3, Dh4xh2 og nú hefur svart unnið tvö peð, en allir mennirnir
sitja heima nema drottningin; hins vegar hefur hvítt ágætt svifrúm og
getur unnið taflið við 8. Ddl—g4. Framhaldið af þannig löguðu tafli,
sem dr. Max Lange vann, varð á þessa leið: 8. Ddl—g4, g7—g6;
9. Bcl—f4, Rb8—c6; 10. Hg3—h3, Dh2xc2; ll.Hh3—h2 og vinnur.—
Almennt glaptefli í eptirfylgjandi taflstöðu og öðrum líkum er það,
sem hér má sjá: 1. e2—e4, e7—e5; 2. Rbl—c3, Rg8—f6; 3.Bfl—c4,
Rf6 xe4?; 4. Bc4xf7f, Ke8xf7; 5. Rc3xe4, d7—d5; 6. Ddl—f3f,
Kf7—g8 (—e8 var það rétta); 7. Re4—g5! og vinnur mann, því að
ef Dd8 X g5 mátar hvítt í 2. leik.
Það er gott fyrir alla taflmenn bæði til sókuar og varnar að