Kirkjuritið - 01.06.1936, Blaðsíða 3

Ivirkjuritið.
FRIÐUR SÉ MEÐ YÐUR.
(Lag: Vertu hjá niér, halla tekur degi).
Kom sem geisli kærleikans og friður.
Kom og segðu: „Friður sé með yður“.
Kom til vor og ljá oss mönnum lið,
lífsins herra, við að semja frið.
Heyr oss, Jesús Kristur, kristnin biður.
Iíom og segðu: „Friður sé með vður“.
Stöðva allan vondra vopria klið.
Vertu hjá oss, Guð, að semja frið.
Hér má kristið kærleiksþel sín miður.
Kom og segðu: „Friður sé með yður“.
Hér á margur vont að stríða við.
Vertu hjá oss, Guð, að semja frið.
Hvar, sem það að klaga‘ og kvarta er siður,
kom og segðu: „Friður sé með yður“.
Reistu veikan, viljalausan styð.
Vertu hjá oss, Guð, að semja frið.
Þar sem klökt og kramið lijarta biður,
kom og segðu: „Friður sé með yður“.
Ivom, að þínum forna, sæla sið,
sonur Guðs, með huggun, líf og frið.
í þeim lióp, sem ekki ríkir friður,
altaf segðu: „Friður sé með vður“.
Þar sem bróðir bróður hatast við,
hjóð þeim, ó minn Guð, að semja frið.