Kirkjuritið - 01.06.1936, Blaðsíða 8

222
A. G.: Laus prestaköll.
Kirkjurilið.
sem þetta segja, vilja bæði fella niður greiðslu á embætt-
iskostnaði presla og styrk til bókasafna á prestssetruni.
hvernig á þá að skilja orð þeirra? Eða verður nokkuð á
þeini bygt?
Hvernig sem um þetta mál er hugsað frá sjónarmiði
sanngirni og góðvilja til kirkjunnar, þá blýtur niðurstað-
an að verða bin sama. Það má ekki dragast lengur, að
laus prestaköll verði auglýst til umsóknar. Margir ungir
menn og áliugasamir eru reiðubúnir til þess að ganga úl
í prestsstarfið, og söfnuðirnir vilja fái þá til sín sem allra
fgrst.
Engum dylst, í bve miklum vanda og erfiðleikum
þjóðin er stödd. Svo hefir ofl verið áður á liðnum öld-
um. En það sem þá befir bjargað henni hefir verið kristn-
in, þ. e. áhrif anda Krists. Alt það bezta, sem vér eigum
enn í dag i)æði í einstaklingslífi og félagslífi, er þaðan
runnið, livort sem vér vitum það sjálf eða ekki. Erá því
er nú hjálparinnar að vænta, lækningarinnar á heiftúð-
ugri stjórnmálabaráttu, ófriði, sem grefur sig inn að
hjartarótum þjóðarinnar. Yér þörfnumst þjóðar samtaka,
friðai', kærleiksanda og sterkrar trúar á Guð lil þess að
standast þrekraunina, sem vér eigum framundan, og
vinna sigur.
Munuin þvi kristni — og kirkju. Verum samhuga um
að vernda þann þjóðar arf, sem dýrstur er og lielgastur.
Stöndum þétt um hann, lilið við hlið, í einum flokki,
söfnuðir og einstaklingar.
Ásmundur Guðmundsson.