Kirkjuritið - 01.06.1936, Síða 17

KirkjuritiS.
Guðshugmynd nútímans.
231
liann standa uppi aleinn í lieiminum andspænis æg'ileg'-
um og fjandsamlegum alheimi. Og eitt sinn, er hann sal
í myrkrinu inni i lierbergi sínu í óendanlega döprum
hugsunum, kom það fyrir liann, sem gerljreylti öllu lifi
lians upp frá því.
„Ef ég g'æti sagt frá þvi“, seg'ir liann, „gæli ég skýrt
frá liinu óumræðilega. En á einu augnabliki virlisl mér
eins og liyklýpi myrkursins hreyttist í ljós og kuldinn
í yl, og ljósið flæddi eins og í voldugri bylgju yfir sál
mína og' ég laugaðist í því og endurnýjaðist. Mér fansl
sem einhver nálægð fylti herbergið og' ég vissi, að ég' var
ekki einn, ég mundi aldrei framar vera einn og alheim-
urinn umhverfis mig væri mér ekki óvinveittur, því að
sjálfur tilheyrði ég honum — og' vegna þess að ég til-
heyrði honum, var ég ekki framar ég sjálfur, heldur eitt-
livað alt annað, og ég mundi aldrei framar óttast eins
og áður, né bera kvíðboga fyrir því, sem að höndum
bæri“.
Síðan lýsir hann því, hvernig Iiann fyllist nýrri djörf-
ung, nýrri trú á lífið, og varð annar maður en liann
hafði verið. „All, sem ég hefi skrifað síðan“, segir hann,
>,er beinlínis eða óbeinlínis runnið frá þessum atburði.
Og enda þótt bann vilji ekki beinlínis láta kalla sig
kristinn mann, þá hefir liann þó skrifað eftirlektarverða
hók um Jesú, er hann lítur á sem réttkjörinn höfðingja
eða drottin nýs mannkyns og aðra um Guð, þar sem
bann leitast við að útskýra guðshugmynd sína.
Murry er það ljóst, að reynsla sín sé Idiðstæð reynslu
fjölda kristinna mystikara á öllum öldum, og það er gef-
um hlutur, að það er samskonar skynjunarhæfileikar,
er hér koma í ljós og lijá spámönnum Gamla-testament-
lsins, er Gyðingar kölluðu sjáendiir. Vér minnumst þess
•• d., að Jesaja sá ljóma Guðs í lielgidóminum og lieyrði
englana syngja: Heilagur er drottinn allsherjar, öll jörð-
]n er full af lians dýrð —.
Með stórskáldum Iieimsins verðum vér vör við slíkar